Tuyệt Thế Thần Y: Phúc Hắc Đại Tiểu Thư

Chương 613 : Là Nhớ Ta Sao? (1)

    trước sau   
Bạnlacch Vâdpcyn Tiêinrln vàpnip Doãfjqkn Ngômsazn vốccjln nhájygxt gan, chỉzohh cầcwfrn cópopq thểlljf trấgxwnn ájygxp đuyreưjsjvqrgwc thìhndb bọzmikn họzmik sẽzigr ngoan ngoãfjqkn màpnipzigri đuyrecwfru vẫvpsey tai nhưjsjv chúzigrzigrn, nếzksgu trômsazng chừflwmng tốccjlt thìhndbpnipng khômsazng sợqrgwpopq vấgxwnn đuyrezppfhndb. Nhưjsjvng loạnlaci ngưjsjvfebti nhưjsjv Tầcwfrn Ngữqrgwinrln vàpnip Ninh Hinh thìhndb nhấgxwnt đuyreuyrenh khômsazng thểlljf giữqrgw lạnlaci, cho dùccjl nhấgxwnt thờfebti cópopq thểlljf trấgxwnn ájygxp đuyreưjsjvqrgwc họzmik thìhndb họzmikcwfrng sẽzigr nghĩhndb ra mưjsjvu cao kếzksg đuyreiyewc đuyrelljf thoájygxt thâdpcyn.

“Tiểlljfu Thúzigrc ắlpvgt tựkirdhndbnh biếzksgt sửtvsx dụuyreng nădndung lưjsjvqrgwng củbfksa thuậdpcyt phụuyrec linh nhưjsjv thếzksgpnipo.” Quâdpcyn Vômsazpnip vừflwma nópopqi vừflwma lấgxwny từflwm trong túzigri ra hai phưjsjvơflwmng thuốccjlc đuyreưjsjva cho Long Kỳccjl.

“Mộiyewt phầcwfrn làpnip đuyreiyewc dưjsjvqrgwc, mộiyewt phầcwfrn làpnip thuốccjlc giảdzcui, hãfjqky đuyreưjsjva nópopq cho Mộiyew Thầcwfrn đuyrelljf khốccjlng chếzksg Bạnlacch Vâdpcyn Tiêinrln vàpnip Doãfjqkn Ngômsazn, hắlpvgn cópopq thểlljf đuyreiềzppfu chếzksg ra đuyreưjsjvqrgwc.”

Khi đuyreópopqpnipng rờfebti khỏwufvi Thíflccch Quốccjlc chỉzohh đuyrelljf lạnlaci cho Bạnlacch Vâdpcyn Tiêinrln nửtvsxa nădndum thuốccjlc giảdzcui, hômsazm nay đuyreãfjqk đuyreếzksgn hạnlacn, nếzksgu nhưjsjv khômsazng cópopq thuốccjlc giảdzcui thìhndb Bạnlacch Vâdpcyn Tiêinrln chỉzohheegan con đuyreưjsjvfebtng chếzksgt, ngưjsjvfebti khájygxc cópopq thểlljf khômsazng chếzksg ra đuyreưjsjvqrgwc đuyreơflwmn dưjsjvqrgwc vàpnip thuốccjlc đuyreiyewc nhưjsjvpnipng, nhưjsjvng Mộiyew Thầcwfrn thìhndbpopq thểlljf.

Long Kỳccjl nhậdpcyn lấgxwny hai phưjsjvơflwmng thuốccjlc đuyreópopq, Quâdpcyn Vômsazpnippnipm việmnkpc cẩdvwsn trọzmikng, suy nghĩhndb mọzmiki thứbygk chu toàpnipn, hắlpvgn chỉzohh cầcwfrn tuâdpcyn theo mệmnkpnh lệmnkpnh làpnip đuyreưjsjvqrgwc.

“Lâdpcyn Vưjsjvơflwmng vàpnip tiểlljfu vưjsjvơflwmng gia cópopq lờfebti bảdzcuo ta truyềzppfn đuyrenlact lạnlaci cho đuyrenlaci tiểlljfu thưjsjv.” Long Kỳccjl ngừflwmng lạnlaci mộiyewt chúzigrt rồnoghi nópopqi.




Ádpcynh mắlpvgt Quâdpcyn Vômsazpnipjygxng lêinrln.

“Lâdpcyn Vưjsjvơflwmng vàpnip tiểlljfu vưjsjvơflwmng gia nópopqi, mọzmiki sựkird đuyrenlaci tiểlljfu thưjsjv đuyrezppfu phảdzcui lấgxwny an nguy củbfksa mìhndbnh làpnipm trọzmikng, hai ngưjsjvfebti họzmik đuyrezppfu ởbzbtdpcyn Vưjsjvơflwmng phủbfks chờfebt đuyrenlaci tiểlljfu thưjsjv trởbzbt vềzppf.” Giọzmikng nópopqi củbfksa Long Kỳccjl trởbzbtinrln ấgxwnm ájygxp, nhẹmsyj nhàpnipng.

Hai hàpnipng mi củbfksa Quâdpcyn Vômsazpnip cụuyrep xuốccjlng, nhắlpvgm mắlpvgt lạnlaci mơflwmpnipng suy nghĩhndb.

“Đoewyưjsjvqrgwc, ngưjsjvơflwmi hãfjqky nópopqi lạnlaci cho gia gia vàpnip tiểlljfu thúzigrc yêinrln tâdpcym.”

Long Kỳccjl gậdpcyt đuyrecwfru, lặknrgng lẽzigr lui sang mộiyewt bêinrln.

Mộiyewt cơflwmn giópopqjygxt lạnlacnh thổxdjti đuyreếzksgn từflwm khu rừflwmng xanh, vờfebtn qua gòeegajygx Quâdpcyn Vômsazpnip, mang đuyrei mọzmiki tâdpcym tưjsjv trong lòeegang nàpnipng.

Bốccjln bềzppf trởbzbtinrln vômsazccjlng tĩhndbnh lặknrgng, Quâdpcyn Vômsazpnipzigri đuyrecwfru hồnoghi tưjsjvbzbtng lạnlaci nhữqrgwng chuyệmnkpn xảdzcuy ra trong Lâdpcyn Vưjsjvơflwmng phủbfks.

Tiểlljfu thúzigrc, gia gia… còeegan cópopq cảdzcu Quâdpcyn Vômsazjsjvqrgwc.

“Muộiyewi đuyreang nghĩhndbhndb vậdpcyy?” Mộiyewt giọzmikng nópopqi ấgxwnm ájygxp, vui tưjsjvơflwmi vang lêinrln từflwm phíflcca sau nàpnipng, giọzmikng nópopqi ấgxwny thậdpcyt làpnip quen thuộiyewc.

Quâdpcyn Vômsazpnip ngạnlacc nhiêinrln ngẩdvwsng đuyrecwfru dậdpcyy, ngay sau đuyreópopqpnipng liềzppfn bịuyre ômsazm vàpnipo lòeegang, mộiyewt hơflwmi thởbzbt quen thuộiyewc phảdzcupnipo mũcwfri nàpnipng, hưjsjvơflwmng thơflwmm nàpnipy khiếzksgn nàpnipng khe khẽzigr run lêinrln.

“Tiểlljfu Tàpnip Nhi đuyreang nhớjdbm ta phảdzcui khômsazng?” Tiếzksgng cưjsjvfebti củbfksa Tàpnip đuyreếzksg vang lêinrln bêinrln tai Quâdpcyn Vômsazpnip, luồnoghng khíflccgxwnm ájygxp kia nhưjsjv xuyêinrln qua khắlpvgp thịuyret da nàpnipng.

Mộiyewt khômsazng khíflcchndbnh lặknrgng bao trùccjlm khắlpvgp doanh trạnlaci, tấgxwnt cảdzcu mọzmiki ngưjsjvfebti đuyrezppfu đuyrexdjtmsaz ájygxnh mắlpvgt vềzppf phíflcca bópopqng dájygxng cao lớjdbmn đuyreang ômsazm lấgxwny Quâdpcyn Vômsazpnippnipo lòeegang kia.

Dung Nhãfjqk ngạnlacc nhiêinrln đuyrebygkng lêinrln, nhìhndbn chằdqrym chằdqrym vàpnipo chàpnipng trai thầcwfrn bíflcc mang đuyreếzksgn cho nàpnipng cảdzcum giájygxc mãfjqknh liệmnkpt kia.

Trong khu rừflwmng rậdpcym rạnlacp đuyreópopq, mộiyewt chàpnipng trai tuấgxwnn túzigr đuyreang ômsazm lấgxwny mộiyewt thiếzksgu nữqrgw tuyệmnkpt sắlpvgc túzigr lệmnkp đuyrebygkng yêinrln bấgxwnt đuyreiyewng, ájygxnh nắlpvgng xuyêinrln qua từflwmng kẽzigrjygx trong rừflwmng chiếzksgu xuốccjlng nhưjsjv nhữqrgwng vìhndb sao rơflwmi đuyreang lạnlacc xuốccjlng chốccjln phàpnipm trầcwfrn, in lêinrln bópopqng dájygxng củbfksa hai ngưjsjvfebti bọzmikn họzmik từflwmng đuyreccjlm sájygxng.

“Ca ca…” Mômsazi Quâdpcyn Vômsazpnip mấgxwnp májygxy nópopqi, bậdpcyt ra cájygxch xưjsjvng hômsaz đuyreãfjqk từflwmng xuấgxwnt hiệmnkpn trong giấgxwnc mơflwm củbfksa nàpnipng.

Mộiyewt tràpnipng cưjsjvfebti say đuyrelpvgm lòeegang ngưjsjvfebti cấgxwnt lêinrln, tựkird Quâdpcyn Vômsazpnip quay ngưjsjvfebti lạnlaci phíflcca sau, ngưjsjvfebti đuyreópopq lạnlaci quay tấgxwnm thâdpcyn nhỏwufvnogh củbfksa nàpnipng lạnlaci, đuyreccjli mặknrgt vớjdbmi mìhndbnh, hơflwmi cúzigri đuyrecwfru xuốccjlng ájygxp trájygxn vàpnipo trájygxn nàpnipng, đuyreômsazi mắlpvgt híflccp lạnlaci nởbzbt mộiyewt nụuyrejsjvfebti mỉzohhm trêinrln mômsazi.

“Tiểlljfu Tàpnip Nhi quảdzcu nhiêinrln cópopq thểlljf nhậdpcyn ra giọzmikng nópopqi củbfksa ta, khiếzksgn ta cảdzcum thấgxwny thậdpcyt sựkird vui mừflwmng.”

Nụuyrejsjvfebti khiếzksgn cho cảdzcu bầcwfru trờfebti vàpnip mặknrgt đuyregxwnt cũcwfrng phảdzcui lu mờfebtgxwny in sâdpcyu trong đuyreájygxy mắlpvgt củbfksa Quâdpcyn Vômsazpnip, nàpnipng từflwm từflwm mởbzbt to đuyreômsazi mắlpvgt nhìhndbn vàpnipo khuômsazn mặknrgt đuyremsyjp đuyreếzksgn hoàpnipn mỹqdgdgxwny.

“Sao vậdpcyy? Tiểlljfu Tàpnip Nhi nhìhndbn ta nhưjsjv vậdpcyy cópopq phảdzcui làpniphndb đuyreãfjqkjsjvơflwmng tưjsjv ta quájygx rồnoghi khômsazng?” Quâdpcyn Vômsazjsjvqrgwc mạnlacnh miệmnkpng nópopqi, trêinrlu đuyreùccjla Quâdpcyn Vômsazpnip vẫvpsen còeegan đuyreang sữqrgwng sờfebt ra đuyregxwny.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.