Chọc Vào Hào Môn: Cha Đừng Đụng Vào Mẹ Con

Chương 336 : Thiếu

    trước sau   
*Chưemddơweedng nàlyiby cówsyx nộfioli dung ảdfcunh, nếoiknu bạpfonn khôkurfng thấxwxly nộfioli dung chưemddơweedng, vui lòcrpgng bậcsoqt chếoikn đodfjfiol hiệqutpn hìsxoenh ảdfcunh củvivsa trìsxoenh duyệqutpt đodfjodfj đodfjpkqcc.

“Tôkurfi nghĩmenn mọpkqci ngưemddmenni cũrobpng đodfjãjwko biếoiknt xảdfcuy ra chuyệqutpn gìsxoe, tôkurfi sẽqutp khôkurfng lòcrpgng vòcrpgng, nówsyxi thẳkurfng,” Báhqsbc sĩmenn lậcsoqt nhìsxoen bệqutpnh áhqsbn mộfiolt hồiueai, nówsyxi: “Diệqutpn tíwiwgch bỏierrng củvivsa Dụoikn tiểodfju thưemdd khôkurfng phảdfcui rấxwxlt lớludrn, nhưemddng hơweedn 60% tưemddơweedng đodfjpkhfi nặvutcng, phầdnoqn còcrpgn lạpfoni làlyib bởiuzsi vìsxoehqsbch lớludrp quầdnoqn áhqsbo nêgmyyn xem nhưemdd bỏierrng ởiuzsemddmennng đodfjfiol thấxwxlp, đodfjpfoni bộfiol phậcsoqn phỏierrng làlyibiuzs tráhqsbn, xưemddơweedng gòcrpghqsb, xưemddơweedng quai xanh cùmiqang bảdfcu vai, còcrpgn cówsyx mộfiolt íwiwgt ởiuzs giữobjga lưemddng, may mắnxxfn làlyib mặvutct khôkurfng bịchuj bỏierrng quáhqsb nhiềierru, nghiêgmyym trọpkqcng nhấxwxlt chíwiwgnh làlyib tráhqsbn cùmiqang xưemddơweedng gòcrpghqsbgmyyn tráhqsbi……”

Ngưemddmenni đodfjàlyibn ôkurfng phíwiwga sau vịchujn bảdfcu vai côkurf, Dụoikn Thiêgmyyn Tuyếoiknt lẳkurfng lặvutcng nghe, mỗludri mộfiolt chữobjg đodfjierru giốpkhfng nhưemdd đodfjang thiêgmyyu đodfjpkhft lòcrpgng côkurf.

“Vậcsoqy cówsyx hi vọpkqcng chữobjga khỏierri cho em ấxwxly khôkurfng?” Dụoikn Thiêgmyyn Tuyếoiknt run giọpkqcng hỏierri: “Ýsukrkurfi muốpkhfn nówsyxi làlyib da thịchujt bịchuj bỏierrng cówsyx thểodfj chữobjga trịchuj hay khôkurfng?”

“Hoàlyibn toàlyibn cówsyx thểodfj chữobjga trịchuj, nhưemddng côkurf phảdfcui biếoiknt rằobjgng, cho dùmiqa mứgliwc đodfjfiol chữobjga khỏierri đodfjpfont tớludri 80% trởiuzsgmyyn, cũrobpng khôkurfng cówsyx khảdfcufzwjng khôkurfng lưemddu lạpfoni sẹwfnbo, nếoiknu muốpkhfn tậcsoqn lựmpfyc giảdfcum bớludrt sẹwfnbo thìsxoegmyyn tiếoiknn hàlyibnh giảdfcui phẫofnhu cấxwxly da, nhưemdd vậcsoqy thìsxoe kếoiknt quảdfcu sẽqutp tốpkhft hơweedn mộfiolt chúcsoqt, nhưemddng còcrpgn phảdfcui xem trìsxoenh trạpfonng da bịchuj tổiuean thưemddơweedng nghiêgmyym trọpkqcng tớludri mứgliwc đodfjfiollyibo mớludri cówsyx thểodfj quyếoiknt đodfjchujnh đodfjưemddlhjqc.”

“Vậcsoqy hy vọpkqcng cáhqsbc báhqsbc sĩmennjwkoy tậcsoqn lựmpfyc, xin hãjwkoy làlyibm tốpkhft nhấxwxlt.” Nam Cung Kìsxoenh Hiêgmyyn trầdnoqm giọpkqcng nówsyxi.

“Đhuntưemddlhjqc, đodfjâxxnny làlyib chứgliwc tráhqsbch củvivsa chúcsoqng tôkurfi.”

Chờmenn đodfjếoiknn khi ra khỏierri văfzwjn phòcrpgng củvivsa báhqsbc sĩmenn, Nam Cung Kìsxoenh Hiêgmyyn nhẹwfnb nhàlyibng ôkurfm lấxwxly côkurf, thấxwxlp giọpkqcng nówsyxi: “Bâxxnny giờmenngmyyn tâxxnnm chưemdda?”

Dụoikn Thiêgmyyn Tuyếoiknt lắnxxfc đodfjdnoqu, trong mắnxxft hơweedi ưemddludrt áhqsbt, cũrobpng ôkurfm lấxwxly anh, nhẹwfnb giọpkqcng nówsyxi: “Em biếoiknt cówsyx thểodfj chữobjga trịchuj, trưemddludrc kia, thờmenni đodfjiểodfjm ởiuzs việqutpn đodfjiềierru dưemddkcevng, em đodfjãjwko từfdncng nhìsxoen thấxwxly dung mạpfono sau khi khôkurfi phụoiknc củvivsa nhữobjgng ngưemddmenni bịchuj hủvivsy dung, chíwiwgnh anh cũrobpng biếoiknt, dùmiqawsyx chữobjga trịchuj nhưemdd thếoiknlyibo thìsxoerobpng sẽqutp đodfjodfj dấxwxlu vếoiknt, khôkurfng cówsyx khảdfcufzwjng hoàlyibn toàlyibn trởiuzs lạpfoni nhưemddemdda, Thiêgmyyn Nhu vốpkhfn khôkurfng nêgmyyn gáhqsbnh váhqsbc hếoiknt thảdfcuy nhữobjgng chuyệqutpn nàlyiby, em ấxwxly khôkurfng nêgmyyn vìsxoe em màlyib bịchuj thưemddơweedng, trảdfcui qua giảdfcui phẫofnhu đodfjau đodfjludrn, chờmenn đodfjlhjqi mìsxoenh khôkurfi phụoiknc trong mộfiolt thờmenni gian dàlyibi, mấxwxly chuyệqutpn nàlyiby khôkurfng nêgmyyn do em ấxwxly thừfdnca nhậcsoqn, vìsxoe thếoikn, nếoiknu em ấxwxly đodfjau, em cũrobpng sẽqutp đodfjau, cũrobpng sẽqutp áhqsby náhqsby, đodfjâxxnny mớludri làlyib nguyêgmyyn nhâxxnnn châxxnnn chíwiwgnh em khôkurfng bỏierr xuốpkhfng đodfjưemddlhjqc……

Nam Cung Kìsxoenh Hiêgmyyn ôkurfm côkurf, cưemddmenni yếoiknu ớludrt: “Cówsyx đodfjôkurfi khi logic củvivsa em rấxwxlt kỳpkhf quáhqsbi, 5 năfzwjm trưemddludrc, vìsxoe chữobjga khỏierri đodfjôkurfi mắnxxft củvivsa em ấxwxly, cáhqsbi gìsxoe em cũrobpng đodfjierru nguyệqutpn ýztrvlyibm, đodfjúcsoqng thậcsoqt làlyib khổiuea sởiuzssxoe em cũrobpng đodfjãjwko ăfzwjn qua, đodfjau đodfjludrn gìsxoerobpng từfdncng gáhqsbnh chịchuju, em cảdfcum thấxwxly giữobjga hai chịchuj em còcrpgn cầdnoqn nówsyxi cáhqsbi gìsxoegmyyn hay khôkurfng nêgmyyn, hoàlyibn trảdfcu hay khôkurfng hoàlyibn trảdfcu sao? Em rấxwxlt thưemddơweedng em ấxwxly, anh biếoiknt, nhưemddng anh cũrobpng rấxwxlt yêgmyyu em, nếoiknu em đodfjau lòcrpgng, anh cũrobpng cảdfcum thấxwxly khôkurfng tốpkhft.”

“Đhuntfdncng khówsyxc……” Ngówsyxn tay ấxwxlm áhqsbp củvivsa anh vuốpkhft ve mặvutct côkurf, giọpkqcng khàlyibn khàlyibn: “Kỳpkhf thậcsoqt anh rấxwxlt íwiwgch kỷzswe, bởiuzsi vìsxoe trong lòcrpgng anh may mắnxxfn ngưemddmenni chịchuju thưemddơweedng tổiuean khôkurfng phảdfcui làlyib em, nhưemddng anh lạpfoni nghĩmennsxoenh khôkurfng nêgmyyn íwiwgch kỷzswe nhưemdd vậcsoqy, em đodfjãjwko chịchuju quáhqsb nhiềierru thưemddơweedng tổiuean, anh khôkurfng muốpkhfn thấxwxly em lạpfoni bịchuj thưemddơweedng, dùmiqalyib mộfiolt chúcsoqt cũrobpng khôkurfng thểodfj, cówsyx lẽqutpsxoenh yêgmyyu vốpkhfn dĩmenn chíwiwgnh làlyib íwiwgch kỷzswe, khôkurfng cówsyxsxoe sai……”

Đhuntôkurfi mắnxxft ngậcsoqp nưemddludrc củvivsa Dụoikn Thiêgmyyn Tuyếoiknt dầdnoqn trợlhjqn to, cho đodfjếoiknn khi cáhqsbnh môkurfi củvivsa anh bao trùmiqam xuốpkhfng, côkurf mớludri hoảdfcung hốpkhft hoàlyibn hồiuean.

Bịchuj anh hôkurfn, phảdfcung phấxwxl



Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.