Tự Cẩm

Chương 827 : Sinh tử không gặp

    trước sau   
“Buôzzfeng tha tộanixc củxhxya ta.”

“Khôzzfeng cólzvt khảacdwdetmng!” Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa quảacdw quyếmiqat cựxafz tuyệzbbot.

Lang nhi, Phúiirac Thanh, Thậornsp Tứkirg, Thậornsp Ngũrikw, còzbbon cólzvt vợiira chồytdwng lãclqpo Thấzbbot suýafdmt nữzzfea bịhcbxclqpnh kếmiqa, từpbwrng chuyệzbbon từpbwrng chuyệzbbon đdcyodlvxu do nhữzzfeng ngưiiraeuqzi nàrmley làrmlem ra, ôzzfeng sao cólzvt thểlzvt buôzzfeng tha.

Hoa trưiirafbgsng lãclqpo nhìwtlan Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa mộanixt cádywsi thậornst sâornsu, nhắuzldm hai mắuzldt lạlseni.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa chádywsn nảacdwn: “Ngưiiraơgyzoi đdcyoãclqp nhậornsn tộanixi, đdcyoếmiqan lúiirac nàrmley còzbbon muốanixn dựxafza vàrmleo nơgyzoi hiểlzvtm yếmiqau chốanixng lạlseni hay sao?”

Hoa trưiirafbgsng lãclqpo lầovibn nữzzfea mởfbgs mắuzldt, bìwtlanh tĩqaienh nólzvti: “Ta chíclqpnh làrmle ngưiiraeuqzi sắuzldp chếmiqat, đdcyoãclqp khôzzfeng cólzvtwtla khôzzfeng thểlzvt mấzbbot, nếmiqau nhưiira ngàrmlei khôzzfeng đdcyoádywsp ứkirgng thìwtla cứkirg nhưiira vậornsy đdcyoi.”


Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa tứkirgc giậornsn đdcyoếmiqan cảacdw ngưiiraeuqzi run rẩhxzry.

Nếmiqau Hoa trưiirafbgsng lãclqpo thúiira nhậornsn quâornsn cờeuqzrmle ngưiiraeuqzi khádywsc, cólzvt thểlzvtdywsc nhậornsn hay khôzzfeng đdcyodlvxu khôzzfeng sao, thàrmle rằornsng giếmiqat nhầovibm khôzzfeng thểlzvt bỏuzldlzvtt làrmle đdcyoưiiraiirac.

Nhưiirang ngưiiraeuqzi nàrmley làrmle Thádywsi Hậornsu, làrmle Thádywsi Hậornsu đdcyoãclqp nuôzzfei dưiirapbwrng ôzzfeng, dạlseny dỗqaie ôzzfeng, mộanixt tay đdcyoưiiraa ôzzfeng thưiiraiirang đdcyoếmiqa vịhcbx!

Ơlsenn sinh thàrmlenh khôzzfeng lớiioon bằornsng âornsn dưiirapbwrng dụrikwc, làrmlem mộanixt ngưiiraeuqzi mẫevebu thâornsn, Thádywsi Hậornsu tuyệzbbot đdcyoanixi đdcyoãclqp xứkirgng chứkirgc, huốanixng chi còzbbon mang đdcyoếmiqan cho Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa quyềdlvxn lợiirai vàrmle đdcyohcbxa vịhcbx chíclqp cao vôzzfe thưiiraiirang.

Vớiiooi Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqarmlelzvti, khôzzfeng cólzvt bấzbbot kỳssec chứkirgng cứkirg thựxafzc tếmiqarmleo khiếmiqan cho ôzzfeng nhậornsn đdcyohcbxnh Thádywsi Hậornsu làrmle quâornsn cờeuqz dịhcbx tộanixc, ôzzfeng rấzbbot khólzvt đdcyolzvt tiếmiqap thu.

“Đdlvxưiiraiirac, trẫevebm đdcyoádywsp ứkirgng ngưiiraơgyzoi.”

Hừpbwr, đdcyoádywsp ứkirgng rồytdwi thìwtla thếmiqarmleo, đdcyoếmiqan lúiirac đdcyoólzvt ôzzfeng sẽhcbx đdcyolzvti ýafdm.

Đdlvxpbwrng nólzvti cádywsi gìwtlarmle miệzbbong vàrmleng lờeuqzi ngọxjsic, đdcyoanixi phưiiraơgyzong đdcyodlvxu tíclqpnh kếmiqa ôzzfeng nhưiira vậornsy, ôzzfeng cólzvtlzvti dốanixi thìwtlarmlem sao? Cádywsi nàrmley gọxjsii làrmle binh bấzbbot yếmiqam trádyws!

Hoa trưiirafbgsng lãclqpo hiểlzvtn nhiêuzldn tin, trầovibm mặhggec mộanixt ládywst rồytdwi nólzvti: “ Phầovibn môzzfeng bêuzldn trádywsi củxhxya Thádywsi Hậornsu cólzvt mộanixt cádywsi bớiioot màrmleu đdcyouzld nhạlsent, cádywsnh hoa giốanixng nhau……”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa nghe màrmlelzvtrmlei phầovibn xấzbbou hổlzvt, màrmle nhiềdlvxu hơgyzon làrmle nặhggeng nềdlvx.

Đdlvxãclqp chứkirgng thựxafzc rằornsng kẻeqdf gian Đdlvxólzvta ma ma ởfbgs Từpbwr Ninh cung cũrikwng khôzzfeng phảacdwi cung nhâornsn hầovibu hạlsen cậornsn thâornsn củxhxya Thádywsi Hậornsu, nếmiqau nhưiira Thádywsi Hậornsu khôzzfeng cólzvt quan hệzbbo vớiiooi mấzbboy ngưiiraeuqzi Đdlvxólzvta ma ma, Đdlvxólzvta ma ma sẽhcbx khôzzfeng cólzvtgyzo hộanixi biếmiqat đdcyoưiiraiirac việzbboc bíclqphxzrn cỡpbwrrmley củxhxya Thádywsi Hậornsu, Hoa trưiirafbgsng lãclqpo càrmleng khôzzfeng thểlzvtrmleo biếmiqat đdcyoưiiraiirac……

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa trầovibm mặhggec mộanixt lúiirac lâornsu, mớiiooi chậornsm rãclqpi mởfbgs miệzbbong: “Trưiiraiiooc dẫevebn bàrmle ta đdcyoi.”

Hoa trưiirafbgsng lãclqpo nhanh chólzvtng bịhcbx mang đdcyoi, trong đdcyoiệzbbon chỉekmzzbbon lạlseni ba ngưiiraeuqzi Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa, Phan Hảacdwi, Hàrmlen Nhiêuzldn.


Trádywsn Hàrmlen Nhiêuzldn toàrmlen làrmle mồytdwzzfei lạlsennh, muốanixn lau cũrikwng khôzzfeng dádywsm lau, Phan Hảacdwi thìwtla tậornsn lựxafzc giảacdwm xuốanixng cảacdwm giádywsc tồytdwn tạlseni.

iirac nàrmley Hoàrmleng Thưiiraiirang khôzzfeng cólzvt phádywst tiếmiqat, ai màrmle đdcyorikwng vàrmleo kẻeqdf đdcyoólzvt xui xẻeqdfo.

Khôzzfeng biếmiqat qua bao lâornsu, giọxjsing nólzvti lạlsennh lùornsng cứkirgng rắuzldn củxhxya Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa vang lêuzldn: “Phan Hảacdwi ——”

Phan Hảacdwi run lêuzldn mộanixt cádywsi suýafdmt nữzzfea ngãclqp quỵdcyo, cădetmng da đdcyoovibu nólzvti: “Cólzvtzzfe tỳssec.”

“Lặhggeng lẽhcbx truyềdlvxn cung tìwtla hầovibu hạlsen thâornsn cậornsn củxhxya Thádywsi Hậornsu ởfbgs Từpbwr Ninh Cung tớiiooi hỏuzldi chuyệzbbon, xádywsc nhậornsn mộanixt chúiirat…… Lờeuqzi Hoa trưiirafbgsng lãclqpo nólzvti làrmle thậornst hay giảacdw.” Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqalzvti ra lờeuqzi nàrmley, vôzzfeornsng gian nan.

“Dạlsen.”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa thởfbgsornsu, nólzvti: “Chớiioolzvt quấzbboy nhiễzzfeu Thádywsi Hậornsu.”

Đdlvxếmiqan lúiirac nàrmley trong lòzbbong ôzzfeng vẫevebn ôzzfem mộanixt hy vọxjsing xa vờeuqzi, nếmiqau nhưiira chứkirgng minh Hoa trưiirafbgsng lãclqpo làrmle cắuzldn bậornsy cắuzldn bạlsen, íclqpt nhấzbbot cũrikwng khôzzfeng đdcyolzvt cho Thádywsi Hậornsu biếmiqat ôzzfeng đdcyoãclqp từpbwrng hạlsen mệzbbonh lệzbbonh nhưiira vậornsy màrmle thấzbbot vọxjsing buồytdwn lòzbbong.

Phan Hảacdwi lĩqaienh mệzbbonh màrmle đdcyoi.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa nhìwtlan nhìwtlan Hàrmlen Nhiêuzldn.

rmlen Nhiêuzldn têuzld cảacdw da đdcyoovibu, cúiirai đdcyoovibu càrmleng thấzbbop.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa than mộanixt tiếmiqang: “Ngưiiraơgyzoi hãclqpy ởfbgs đdcyoâornsy cùornsng trẫevebm chờeuqz.”

Thờeuqzi gian chậornsm rãclqpi trôzzfei đdcyoi, sau khi Phan Hảacdwi rờeuqzi đdcyoi, hai quâornsn thầovibn trong đdcyoiệzbbon chỉekmz cảacdwm thấzbboy dàrmley vòzbbozzfeornsng.


Khôzzfeng biếmiqat qua bao lâornsu, Phan Hảacdwi rốanixt cuộanixc vộanixi vàrmleng trởfbgs vềdlvx.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa nhấzbbot thờeuqzi khôzzfeng dádywsm mởfbgs miệzbbong hỏuzldi.

Phan Hảacdwi khắuzldc chếmiqalzvtng to giólzvt lớiioon trong lòzbbong hàrmlenh lễzzfe: “Hoàrmleng Thưiiraiirang, đdcyoãclqp hỏuzldi ra rồytdwi.”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqazbboa hoãclqpn, mớiiooi hỏuzldi: “ Thếmiqarmleo?”

Phan Hảacdwi rũrikw mắuzldt nólzvti: “Nôzzfe tỳssec đdcyohgget nghi vấzbbon vớiiooi hai cung tìwtla hầovibu hạlsen Thádywsi Hậornsu tắuzldm gộanixi, hai cung tìwtladywsc nhậornsn lờeuqzi Hoa trưiirafbgsng lãclqpo nólzvti làrmle đdcyoúiirang.”

Gọxjsii cung nhâornsn hầovibu hạlsen thâornsn cậornsn củxhxya Thádywsi Hậornsu sẽhcbx dễzzfeornsy chúiira ýafdm, màrmlezbbo hỏuzldi cung tìwtla hầovibu hạlsen Thádywsi Hậornsu tắuzldm gộanixi thìwtla đdcyoơgyzon giảacdwn hơgyzon nhiềdlvxu.

Nhữzzfeng cung tìwtlarmley chỉekmz xuấzbbot hiệzbbon vàrmleo lúiirac Thádywsi Hậornsu tắuzldm gộanixi, cádywsch cung nhâornsn thâornsn cậornsn củxhxya Thádywsi Hậornsu còzbbon kéhexym xa.

Tay Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa run lêuzldn, mộanixt trádywsi tim dầovibn dầovibn rơgyzoi xuốanixng vựxafzc sâornsu.

Lờeuqzi Hoa trưiirafbgsng lãclqpo nólzvti làrmle sựxafz thậornst, Thádywsi Hậornsu thậornst sựxafzrmle ngưiiraeuqzi dịhcbx tộanixc.

Vềdlvx phầovibn đdcyoếmiqan tộanixt cùornsng làrmle ngưiiraeuqzi Tuyếmiqat Miêuzldu hay làrmle ngưiiraeuqzi Ôxjsi Miêuzldu, lạlseni cólzvtwtla quan trọxjsing đdcyoâornsu? Quan trọxjsing làrmle từpbwriirac nhỏuzld cho tớiiooi bâornsy giờeuqz, tấzbbot cảacdw nhữzzfeng gìwtla nhìwtlan thấzbboy, nghe đdcyoưiiraiirac, cảacdwm nhậornsn đdcyoưiiraiirac từpbwr chỗqaie Thádywsi Hậornsu đdcyodlvxu làrmle giảacdw

Đdlvxdlvxu làrmle giảacdw!

“Cádywsc ngưiiraơgyzoi đdcyoi ra ngoàrmlei đdcyoi.”

Phan Hảacdwi rấzbbot lo lắuzldng, nhịhcbxn khôzzfeng đdcyoưiiraiirac mởfbgs miệzbbong: “Hoàrmleng Thưiiraiirang ——”


“Đdlvxi ra ngoàrmlei!”

rmlen Nhiêuzldn cho Phan Hảacdwi mộanixt ádywsnh mắuzldt, trưiiraiiooc mộanixt bưiiraiiooc lui ra ngoàrmlei.

Hai ngưiiraeuqzi đdcyokirgng ởfbgsiiraiiooi hàrmlenh lang ngoàrmlei đdcyoiệzbbon ngẩhxzrn ngưiiraeuqzi.

Phếmiqa Thádywsi Tửnmnd cho Hoàrmleng Thưiiraiirang đdcyoanixi nólzvtn xanh, Thádywsi Hậornsu làrmle giảacdw……

Hai ngưiiraeuqzi bọxjsin họxjsiwtlanh nhưiira đdcyoãclqp biếmiqat quádyws nhiềdlvxu, làrmlem sao bâornsy giờeuqz?

Trong đdcyoiệzbbon rấzbbot yêuzldn tĩqaienh, mãclqpi cho đdcyoếmiqan khi trờeuqzi tốanixi Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa đdcyodlvxu khôzzfeng ra ngoàrmlei.

Ngàrmley thứkirg hai, Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa khôzzfeng cólzvt thưiiraiirang triềdlvxu, làrmlem chúiirang thầovibn cho ra vôzzfe sốanix suy đdcyodywsn.

Ngàrmley thứkirg ba, ngàrmley thứkirgiira, ngàrmley thứkirgdetmm……

dywsc đdcyolseni thầovibn bắuzldt đdcyoovibu hoảacdwng sợiira, nềdlvxrmle cảacdw mặhgget Hoàrmleng Thưiiraiirang cũrikwng khôzzfeng thấzbboy, chỉekmzlzvt thểlzvt nhìwtlan thấzbboy Phan Hảacdwi mỗqaiei ngàrmley xuấzbbot hiệzbbon ởfbgsrmlen Thanh Môzzfen, dắuzldt cuốanixng họxjsing hôzzfe to vớiiooi bọxjsin họxjsi mộanixt câornsu “Hoàrmleng Thưiiraiirang thâornsn thểlzvt khôzzfeng khoẻeqdf, cádywsc vịhcbx đdcyolseni nhâornsn mờeuqzi trởfbgs vềdlvx đdcyoi”.

detmn võguefdyws quan càrmleng thêuzldm bấzbbot an.

Hoàrmleng Hậornsu khôzzfeng thểlzvt khôzzfeng kếmiqat thúiirac chiếmiqan tranh lạlsennh, chủxhxy đdcyoanixng đdcyoi đdcyoếmiqan Dưiirapbwrng Tâornsm Đdlvxiệzbbon tìwtlam tòzbboi thựxafzc hưiira.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa đdcyoang nhốanixt mìwtlanh ởfbgs trong phòzbbong ngẩhxzrn ngưiiraeuqzi, nghe Hoàrmleng Hậornsu hỏuzldi thădetmm, mặhgget khôzzfeng biểlzvtu cảacdwm nólzvti: “Hậornsu trởfbgs vềdlvx đdcyoi, ta cầovibn yêuzldn lặhggeng mộanixt chúiirat, suy xéhexyt mộanixt quyếmiqat đdcyohcbxnh.”

“Hoàrmleng Thưiiraiirang ——”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa liếmiqac nhìwtlan bàrmle mộanixt cádywsi, ngữzzfe khíclqp lạlsennh hơgyzon: “Trẫevebm khôzzfeng muốanixn đdcyolzvt cho bấzbbot luậornsn kẻeqdfrmleo quấzbboy rầoviby.”

Hoàrmleng Hậornsu chỉekmz đdcyoàrmlenh uốanixn gốanixi cádywso lui, chờeuqz đdcyoi ra Dưiirapbwrng Tâornsm Đdlvxiệzbbon, khôzzfeng khỏuzldi nhìwtlan vềdlvx phưiiraơgyzong hưiiraiioong Từpbwr Ninh Cung.

Hoàrmleng Thưiiraiirang nhưiira thếmiqarmlelzvt liêuzldn quan đdcyoếmiqan Thádywsi Hậornsu đdcyoi? Cólzvt lẽhcbxrmle chuyệzbbon tốanixt cũrikwng chưiiraa biếmiqat chừpbwrng.

Hoàrmleng hôzzfen ngàrmley đdcyoólzvt, rádywsng chiềdlvxu rọxjsii đdcyooviby trờeuqzi, Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa rốanixt cuộanixc bưiiraiiooc ra khỏuzldi Dưiirapbwrng Tâornsm Đdlvxiệzbbon, đdcyoi vềdlvx phíclqpa Từpbwr Ninh Cung.

Trong Từpbwr Ninh Cung, Thádywsi Hậornsu đdcyoang lo sợiira bấzbbot an.

Hoàrmleng Thưiiraiirang bởfbgsi vìwtla thâornsn thểlzvt khôzzfeng khoẻeqdfclqpi triềdlvxu, bàrmle ngàrmley ngàrmley phádywsi ngưiiraeuqzi đdcyoi hỏuzldi thădetmm, lạlseni ngay cảacdw mặhgget Hoàrmleng Thưiiraiirang cũrikwng khôzzfeng thấzbboy, việzbboc nàrmley trưiiraiiooc kia chưiiraa từpbwrng cólzvt.

“Hoàrmleng Thưiiraiirang giádywsornsm ——”

Thádywsi Hậornsu khôzzfeng khỏuzldi đdcyokirgng dậornsy, đdcyoi ra ngoàrmlei.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqaiiraiiooc vàrmleo, đdcyoacdwo qua trádywsi phảacdwi: “Cádywsc ngưiiraơgyzoi lui ra cảacdw đdcyoi.”

Rấzbbot nhanh trong phòzbbong chỉekmzzbbon lạlseni cólzvt hai ngưiiraeuqzi Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqarmle Thádywsi Hậornsu.

“Hoàrmleng Thưiiraiirang thoạlsent nhìwtlan vẫevebn tốanixt, ai gia rốanixt cuộanixc yêuzldn tâornsm rồytdwi.” Thádywsi Hậornsu từpbwr ádywsi nhưiirarikw.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa nhìwtlan Thádywsi Hậornsu chằornsm chằornsm, thậornst lâornsu khôzzfeng cólzvt mởfbgs miệzbbong.

“Hoàrmleng Thưiiraiirang làrmlem sao vậornsy?”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa quay lưiirang, khôzzfeng đdcyoanixi mặhgget vớiiooi khuôzzfen mặhgget quen thuộanixc kia nữzzfea, lúiirac nàrmley mớiiooi mởfbgs miệzbbong nólzvti: “Ngàrmlei ởfbgs Đdlvxlseni Chu, đdcyoãclqp quen chưiiraa?”

Trong lòzbbong Thádywsi Hậornsu rung mạlsennh, thấzbbot thanh nólzvti: “Hoàrmleng Thưiiraiirang nólzvti gìwtlagyzo?”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa bỗqaieng nhiêuzldn xoay ngưiiraeuqzi, thấzbboy đdcyoưiiraiirac tia hoảacdwng sợiira khôzzfeng kịhcbxp rúiirat đdcyoi trêuzldn mặhgget Thádywsi Hậornsu.

Thádywsi Hậornsu nhanh chólzvtng bìwtlanh ổlzvtn cảacdwm xúiirac, hoảacdwng sợiira chuyểlzvtn thàrmlenh quan tâornsm: “Hoàrmleng Thưiiraiirang làrmlem sao vậornsy? Nếmiqau nhưiira thâornsn thểlzvt khôzzfeng khoẻeqdf phảacdwi nghỉekmz ngơgyzoi thậornst tốanixt, chíclqpnh vụrikwlzvt thểlzvt giao cho Thádywsi Tửnmnd phâornsn ưiirau.”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa tựxafz giễzzfeu bậornst cưiiraeuqzi: “ Hưiirang suy củxhxya Ôxjsi Miêuzldu cólzvtornsng mộanixt nhịhcbxp thởfbgs vớiiooi huyếmiqat mạlsench con vợiira cảacdw củxhxya thiêuzldn tửnmnd Đdlvxlseni Chu, đdcyoâornsy làrmle ýafdm nghĩqaiea màrmle ngàrmlei tồytdwn tạlseni sao?”

Thádywsi Hậornsu hoàrmlen toàrmlen thay đdcyolzvti sắuzldc mặhgget: “Hoàrmleng Thưiiraiirang ——”

“Ta đdcyodlvxu đdcyoãclqp biếmiqat, ngàrmlei khôzzfeng cầovibn phảacdwi ngụrikwy biệzbbon nữzzfea, hao hếmiqat chúiirat tìwtlanh cảacdwm cuốanixi cùornsng củxhxya ta đdcyoanixi vớiiooi ngàrmlei.” Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqalzvti đdcyoếmiqan đdcyoâornsy, thanh âornsm run rẩhxzry, “Từpbwr nay vềdlvx sau, ngàrmlei khôzzfeng cầovibn bưiiraiiooc ra khỏuzldi gian phòzbbong nàrmley mộanixt bưiiraiiooc nàrmleo nữzzfea, cho đdcyoếmiqan lúiirac quy thiêuzldn.”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa dứkirgt lờeuqzi, xoay ngưiiraeuqzi rờeuqzi đdcyoi.

Thádywsi Hậornsu muốanixn gọxjsii ngưiiraeuqzi lạlseni, nhưiirang đdcyoếmiqan lúiirac nàrmley rồytdwi còzbbon cólzvt thểlzvtlzvti gìwtla, vẻeqdf mặhgget suy sụrikwp ngãclqp ngồytdwi ởfbgs trêuzldn giưiiraeuqzng, tựxafza nhưiira trong nhádywsy mắuzldt dầovibu hếmiqat đdcyoèdiljn tắuzldt.

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa đdcyoi tớiiooi cửnmnda quay đdcyoovibu, run giọxjsing hỏuzldi: “Nhiềdlvxu nădetmm nhưiira vậornsy, ngàrmlei đdcyoanixi vớiiooi ta…… Đdlvxãclqplzvtiirac nàrmleo xem ta làrmle nhi tửnmnd chưiiraa?”

Thádywsi Hậornsu trầovibm mặhggec mộanixt chớiioop mắuzldt hádyws mồytdwm muốanixn nólzvti, Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqa lạlseni khôzzfeng muốanixn nghe đdcyoádywsp ádywsn, cưiiraeuqzi thảacdwm nólzvti: “Ngàrmlei khôzzfeng cầovibn phảacdwi nólzvti, chỉekmzrmle trẫevebm vẫevebn luôzzfen lừpbwra mìwtlanh dốanixi ngưiiraeuqzi thôzzfei.”

Cảacdwnh Minh Đdlvxếmiqarikwng khôzzfeng quay đdcyoovibu lạlseni rờeuqzi đdcyoi, rấzbbot nhanh nhữzzfeng cung nhâornsn hầovibu hạlsen thâornsn cậornsn củxhxya Thádywsi Hậornsu đdcyodlvxu bịhcbx thay đdcyolzvti, cádywsc cung nhâornsn khádywsc lạlseni khôzzfeng đdcyoanixng đdcyoếmiqan, ngưiiraeuqzi bêuzldn ngoàrmlei nhìwtlan Từpbwr Ninh Cung gầovibn nhưiira khôzzfeng cólzvt bấzbbot luậornsn biếmiqan hólzvta gìwtla, nhữzzfeng cung nhâornsn khôzzfeng bịhcbx thay đdcyolzvti lạlseni biếmiqat nay đdcyoãclqp khádywsc.

Bọxjsin họxjsi khôzzfeng còzbbon nhìwtlan thấzbboy Thádywsi Hậornsu nữzzfea.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.