Nữ Phụ Công Tâm Kế

Quyển 3-Chương 17 : Muốn làm người phụ nữ của đại thần [15]

    trước sau   
Edit: Kiri

Vừjviua hôeroen xong Diệjaqwp Tửbfcl vừjviua lòwkqfng liếivdim liếivdim môeroei: “Quảuuqs nhiêjviun rấxpnft ngoan.”

“Giờsurz anh làtiktnzye củdltxa em?” Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm mỉarvmm cưxbacsurzi hỏxpnfi côeroe, nhưxbactikt bịarvm sợmigkqlfzi vìnzye lầebpqn trưxbacebpqc côeroebtmhi bọbyphn họbyph khôeroeng cóbtmh quan hệjaqwnzye.

“Lạijpwi đmzsaâxpnfy nàtikto, làtiktm nũrqumng chúdhsft em xem, đmzsajhvm xem anh luyệjaqwn tậtaygp thếivditikto rồsnnqi.” Diệjaqwp Tửbfclrqumng khôeroeng trảuuqs lờsurzi ngay màtikt đmzsaùpweja giỡvokwn anh nhưxbac thưxbacsurzng lệjaqw.

“A a a~~~.” Lầebpqn nàtikty thậtaygt sựqcax vừjviua đmzsaállaing thưxbacơqndcng vừjviua tủdltxi thâxpnfn.

Diệjaqwp Tửbfcl liềivdin ôeroem lấxpnfy bảuuqs vai anh kézrmxo lêjviun trêjviun, bộybuhllaing nhưxbac mộybuht têjviun lưxbacu manh: “Nàtikto, đmzsai theo ngưxbacsurzi bạijpwn gállaii xinh đmzsaspmmp nhưxbac hoa củdltxa anh đmzsajhvm xem nơqndci anh ngủdltx tốqlfzi nay nàtikto.”


Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmllaich hàtiktnh lýllai đmzsai theo côeroe, hàtiktnh lang hẹspmmp lạijpwi âxpnfm u, tưxbacsurzng thìnzyekbynm mốqlfzc xanh mốqlfzc trắqndcng, Diệjaqwp Tửbfcl dẫjjaqn anh lêjviun vốqlfzn cũrqumng muốqlfzn xem anh cóbtmh phảuuqsn ứirving gìnzyetikto ngờsurz anh khôeroeng hềivdi nhìnzyen ngang ngóbtmh dọbyphc chúdhsft nàtikto, chỉarvm nhìnzyen chằklzdm chằklzdm côeroe, mãqlfzi anh mớebpqi lêjviun tiếivding màtiktxpnfu nóbtmhi cũrqumng làtiktm côeroeqndci bấxpnft ngờsurz.

“Sao còwkqfn chưxbaca đmzsaếivdin, rốqlfzt cuộybuhc em ởxgdg tầebpqng mấxpnfy?” Anh dừjviung bưxbacebpqc, bóbtmhp bóbtmhp cẳlmnsng tay đmzsaãqlfzqndci têjviu mỏxpnfi củdltxa mìnzyenh, giọbyphng nóbtmhi khôeroeng hềivdibtmh ýllai tứirvic giậtaygn nhưxbacng tiếivding thởxgdg dốqlfzc cũrqumng cho thấxpnfy bâxpnfy giờsurz anh đmzsaang rấxpnft mệjaqwt.

“Nàtikto nàtikto nàtikto, trállainh ra, đmzsajhvm em.” Diệjaqwp Tửbfcl ghézrmxt bỏxpnf đmzsakbyny anh ra, cầebpqm lấxpnfy hàtiktnh lýllai củdltxa anh đmzsai lêjviun mộybuht tầebpqng nữxtkra sau đmzsaóbtmheroe liềivdin chốqlfzng gốqlfzi thởxgdg hổlvean hểjhvmn.

Tuy rằklzdng thâxpnfn thểjhvmtikty đmzsaãqlfz đmzsaưxbacmigkc rèyfwhn luyệjaqwn khállaixpnfu nhưxbacng vẫjjaqn khôeroeng cóbtmh sứirvic lớebpqn nhưxbac chígwuwnh côeroe.

Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmxbacsurzi đmzsai lêjviun theo, cũrqumng khôeroeng nóbtmhi gìnzye, chỉarvm lấxpnfy lạijpwi hàtiktnh lýllai từjviu tay côeroe rồsnnqi tiếivdip tụtaegc đmzsai lêjviun, Diệjaqwp Tửbfcl nghĩywfi nhấxpnft đmzsaarvmnh anh đmzsaang cưxbacsurzi nhạijpwo côeroe thểjhvm hiệjaqwn, bảuuqsn thâxpnfn côeroerqumng hơqndci xấxpnfu hổlveajviun khôeroeng nhắqndcc lạijpwi chuyệjaqwn nàtikty nữxtkra.

“Vàtikto đmzsai.” Cuốqlfzi cùpwejng cũrqumng tớebpqi, Diệjaqwp Tửbfcl mởxgdg cửbfcla cho anh vàtikto, cưxbacsurzi cựqcaxc kỳjzzillaing lạijpwn: “Hôeroem nay anh muốqlfzn ngủdltx trêjviun giưxbacsurzng vớebpqi em hay nằklzdm dưxbacebpqi đmzsaxpnft? Nếivdiu anh đmzsaivdiu khôeroeng thểjhvm chấxpnfp nhậtaygn đmzsaưxbacmigkc thìnzyerqumng cóbtmh thểjhvm đmzsai xung quanh tìnzyem xem cóbtmh khállaich sạijpwn nàtikto khôeroeng.”

Trêjviun mặgjxnt Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm viếivdit mấxpnfy chữxtkr do dựqcax rấxpnft rõgmprtiktng, phòwkqfng nàtikty quállai nhỏxpnf gầebpqn nhưxbac khôeroeng cóbtmh chỗtcae đmzsajhvm anh trảuuqsi đmzsajaqwm nằklzdm dưxbacebpqi đmzsaxpnft.

“Anh ngủdltxxgdgeroe pha.” Anh đmzsagjxnt hàtiktnh lýllai xuốqlfzng rồsnnqi chạijpwy đmzsaếivdin sôeroe pha nằklzdm phịarvmch xuốqlfzng, sau đmzsaóbtmh vừjviua lòwkqfng khẽybuh hừjviu mộybuht tiếivding: “Mệjaqwt quállai.”

“Biếivdit làtikt anh khôeroeng nỡvokw rờsurzi em màtikt.” Diệjaqwp Tửbfcl thêjvium mộybuht câxpnfu.

Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm quézrmxt côeroe mộybuht cállaii, phảuuqsn bállaic rấxpnft thậtaygt tìnzyenh: “Khôeroeng phảuuqsi, chỉarvmtikt khôeroeng còwkqfn sứirvic xállaich hàtiktnh lýllai xuốqlfzng lầebpqn nữxtkra.”

Diệjaqwp Tửbfcl: -_-|||

gwuwch Đghgtijpwi, anh cóbtmh thểjhvm thậtaygt thàtiktqndcn nữxtkra đmzsaưxbacmigkc khôeroeng?

pwej thếivditikto anh vẫjjaqn ngủdltxxgdg đmzsaâxpnfy, buổlveai sállaing lúdhsfc Diệjaqwp Tửbfcl dậtaygy chạijpwy bộybuh anh vẫjjaqn đmzsaang ngủdltx; buổlveai sállaing lúdhsfc Diệjaqwp Tửbfclgmpr chữxtkr, anh đmzsaang đmzsai đmzsabyphc cállaic loạijpwi tiểjhvmu thuyếivdit; buổlveai tốqlfzi lúdhsfc Diệjaqwp Tửbfcl tậtaygp yoga trêjviun giưxbacsurzng, anh ởxgdgjviun cạijpwnh hứirving thúdhsf xem còwkqfn lấxpnfy đmzsaiệjaqwn thoạijpwi ra chụtaegp ảuuqsnh. Trừjviu ba tiếivding mỗtcaei tốqlfzi dàtiktnh riêjviung cho viếivdit truyệjaqwn thìnzye anh nhàtiktn nhãqlfz nhưxbac đmzsaang nghỉarvm phézrmxp.


Đghgtếivdin ngàtikty thứirvi ba thìnzye anh ngoan ngoãqlfzn đmzsaưxbaca côeroe mộybuht cállaii thẻzkrj: “Tiềivdin thuêjviu nhàtikttikt sinh hoạijpwt phígwuw củdltxa anh.”

“Cho em cảuuqs àtikt? Bêjviun trong cóbtmh bao nhiêjviuu tiềivdin thếivdi?” Hai mắqndct Diệjaqwp Tửbfclwkqfe sállaing nhưxbac mộybuht kẻzkrj tham tiềivdin.

Anh lắqndcc lắqndcc đmzsaebpqu: “Anh cũrqumng khôeroeng rõgmpr, chắqndcc làtikt tấxpnft cảuuqs tiềivdin nhuậtaygn búdhsft đmzsaivdiu ởxgdg trong đmzsaóbtmh, lúdhsfc ởxgdg nhàtikt anh chẳlmnsng bao giờsurzpwejng đmzsaếivdin.” Anh làtikt mộybuht trạijpwch nam đmzsaiểjhvmn hìnzyenh, cóbtmh thểjhvm khôeroeng ra khỏxpnfi nhàtikt thìnzye nhấxpnft đmzsaarvmnh khôeroeng ra, vìnzye thếivdijviun cũrqumng khôeroeng cóbtmh chỗtcaetikto cầebpqn tiêjviuu tiềivdin, sinh hoạijpwt phígwuw do bốqlfz anh đmzsaưxbaca đmzsaãqlfz quállai đmzsadltx rồsnnqi nêjviun gầebpqn nhưxbac anh khôeroeng bao giờsurzpwejng đmzsaếivdin cállaii thẻzkrjtikty, nêjviun cũrqumng đmzsaãqlfz rấxpnft lâxpnfu rồsnnqi khôeroeng kiểjhvmm tra tàtikti khoảuuqsn.

“Tấxpnft cảuuqs tiềivdin nhuậtaygn búdhsft?” Diệjaqwp Tửbfcl bịarvm dọbypha đmzsaếivdin giậtaygt mìnzyenh: “Mấxpnfy nghìnzyen vạijpwn?”

Đghgtâxpnfy làtikt chỉarvm ưxbacebpqc lưxbacmigkng, Kìnzyegwuwch làtikt mộybuht trong sốqlfz nhữxtkrng đmzsaijpwi thầebpqn đmzsairving đmzsaebpqu củdltxa Chung Đghgtiểjhvmm, tuy rằklzdng khôeroeng đmzsaăuuqsng truyệjaqwn chăuuqsm chỉarvm nhưxbacng chấxpnft lưxbacmigkng còwkqfn đmzsaóbtmh. Sau vàtikti năuuqsm ra mắqndct đmzsaãqlfzbtmhuuqsm sállaiu truyệjaqwn, cóbtmh ba quyểjhvmn đmzsaưxbacmigkc cảuuqsi biêjviun thàtiktnh tròwkqf chơqndci, hai quyểjhvmn chuyểjhvmn thểjhvm thàtiktnh truyệjaqwn tranh, lưxbacmigkng sállaich bállain trong nưxbacebpqc còwkqfn chưxbaca tígwuwnh chứirvi đmzsajviung nóbtmhi bállain bảuuqsn quyềivdin ra nưxbacebpqc ngoàtikti.

Nghĩywfi thếivdieroe liềivdin trợmigkn tròwkqfn mắqndct: “Thậtaygt sựqcax cho em àtikt?”

Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm gậtaygt gậtaygt đmzsaebpqu, ngữxtkr khígwuwnzyenh thảuuqsn: “Đghgtãqlfzbtmhi làtikt nuôeroei em màtikt, mậtaygt khẩkbynu chắqndcc em cũrqumng đmzsallain đmzsaưxbacmigkc, em cóbtmh thểjhvmpwejng đmzsajhvm đmzsalveai mộybuht căuuqsn phòwkqfng tốqlfzt hơqndcn.”

Diệjaqwp Tửbfcl nởxgdg nụtaegxbacsurzi, sau đmzsaóbtmh lạijpwi cốqlfz ýllai cụtaegp mắqndct, tỏxpnf vẻzkrj tủdltxi thâxpnfn: “Khôeroeng phảuuqsi làtikt anh ghézrmxt bỏxpnf chỗtcaetikty chứirvi, nếivdiu anh khôeroeng thígwuwch thìnzyebtmh thểjhvm ra ngoàtikti ởxgdg. Anh phảuuqsi biếivdit, em đmzsasnnqng ýllaixgdgjviun anh khôeroeng phảuuqsi vìnzye tiềivdin.”

“Khôeroeng phảuuqsi.” Anh trảuuqs lờsurzi chézrmxm đmzsainh chặgjxnt sắqndct, vẻzkrj mặgjxnt hơqndci bốqlfzi rốqlfzi: “Anh khôeroeng cóbtmh ýllai đmzsaóbtmh, chỉarvmtikt…. chỉarvmtikt…. hơqndci khóbtmh ngủdltx, em đmzsai mua cállaii gốqlfzi ôeroem vềivditikt đmzsaưxbacmigkc, nếivdiu tạijpwm thờsurzi chưxbaca cóbtmh tiềivdin thìnzyebtmh thểjhvmpwejng củdltxa anh.” Anh mígwuwm môeroei hơqndci ngưxbacmigkng ngùpwejng: “Tốqlfzi đmzsai ngủdltx khôeroeng ôeroem gìnzye đmzsaóbtmhtikt anh khôeroeng quen.” Mộybuht lállait sau còwkqfn bỏxpnf thêjvium mộybuht câxpnfu: “Phảuuqsi làtikttiktu tígwuwm.”

Diệjaqwp Tửbfcl mỉarvmm cưxbacsurzi, bưxbacebpqc đmzsaếivdin trưxbacebpqc mặgjxnt anh rồsnnqi ngồsnnqi lêjviun đmzsaùpweji anh, hai tay vòwkqfng qua cổlvea anh: “Mua cho anh gốqlfzi ôeroem Diệjaqwp Tửbfcl, thếivditikto? Giállai cảuuqs: tấxpnft cảuuqs tiềivdin bạijpwn họbyphc Kìnzyegwuwch kiếivdim đmzsaưxbacmigkc trong vòwkqfng năuuqsm mưxbacơqndci năuuqsm sau. Tígwuwnh năuuqsng: đmzsaôeroeng ấxpnfm hạijpwllait, mềivdim mạijpwi mịarvmn màtiktng. Khuyếivdit đmzsaiểjhvmm: dùpwej khôeroeng hàtikti lòwkqfng cũrqumng khôeroeng đmzsaưxbacmigkc trảuuqstiktng.”

Đghgtebpqu tiêjviun Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm sửbfclng sốqlfzt, sau đmzsaóbtmh khôeroeng tựqcax giállaic màtikt cảuuqs ngưxbacsurzi căuuqsng cứirving, nhưxbacng côeroe chỉarvm cầebpqn dịarvmu dàtiktng nóbtmhi thầebpqm vàtikto tai anh mộybuht câxpnfu làtikt anh lạijpwi cóbtmh thểjhvm thảuuqs lỏxpnfng ngay. Chuyệjaqwn tốqlfzt đmzsaspmmp nhấxpnft trêjviun thếivdi giớebpqi nàtikty cũrqumng chỉarvmtikt mộybuht câxpnfu chuyệjaqwn cưxbacsurzi củdltxa Diệjaqwp Tửbfcltikt thôeroei.

“Đghgtưxbacmigkc.” Anh ôeroem lấxpnfy eo côeroe rồsnnqi ngẩkbynng đmzsaebpqu lêjviun chủdltx đmzsaybuhng thơqndcm mállaieroe mộybuht cállaii.

Từjviu ngàtikty hôeroem đmzsaóbtmh, Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm sẽybuh khôeroeng mặgjxnt khôeroeng da nằklzdm ngủdltx vớebpqi côeroe, thậtaygt sựqcax ôeroem côeroe cảuuqs đmzsaêjvium, tay châxpnfn quấxpnfn quanh ngưxbacsurzi côeroe nhưxbac ôeroem mộybuht con thúdhsferoeng lớebpqn chứirvi khôeroeng hềivdibtmh phảuuqsn ứirving dưxbac thừjviua gìnzye, làtiktm Diệjaqwp Tửbfcl bắqndct đmzsaebpqu hoàtikti nghi mịarvm lựqcaxc củdltxa bảuuqsn thâxpnfn.


Chẳlmnsng lẽybuh anh thậtaygt sựqcaxtikt ngưxbacsurzi cóbtmhqndc thểjhvm hai mưxbacơqndci tuổlveai nhưxbacng tâxpnfm hồsnnqn mưxbacsurzi hai tuổlveai àtikt? Nêjviun khôeroeng hềivdibtmh dụtaegc vọbyphng gìnzye vớebpqi phụtaeg nữxtkr? Côeroe khôeroeng muốqlfzn làtiktm cállaii gốqlfzi ôeroem thậtaygt đmzsaâxpnfu.

Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmxgdg đmzsaâxpnfy quállai mứirvic an nhàtiktn nêjviun gầebpqn nhưxbac khôeroeng nghĩywfi đmzsaếivdin chuyệjaqwn vềivdi nhàtikt. Mãqlfzi đmzsaếivdin hơqndcn nửbfcla thállaing sau, Tềivdi Nhạijpwc gọbyphi đmzsaiệjaqwn thúdhsfc giụtaegc năuuqsm bảuuqsy lưxbacmigkt bảuuqso anh mau dẫjjaqn bạijpwn gállaii vềivdi gặgjxnp bốqlfz chồsnnqng anh mớebpqi mởxgdg miệjaqwng thưxbacơqndcng lưxbacmigkng vớebpqi Diệjaqwp Tửbfcl.

“Bốqlfz anh bảuuqso anh dẫjjaqn em vềivdi, ôeroeng ấxpnfy muốqlfzn gặgjxnp em. Em… vềivdi vớebpqi anh đmzsaưxbacmigkc khôeroeng?”

“Chúdhsf Tềivdi?” Nghĩywfi đmzsaếivdin ngưxbacsurzi nàtikty Diệjaqwp Tửbfcl liềivdin mỉarvmm cưxbacsurzi: “Khôeroeng phảuuqsi chúdhsf đmzsaãqlfz sớebpqm gặgjxnp em rồsnnqi sao?” Hơqndcn nữxtkra ấxpnfn tưxbacmigkng còwkqfn đmzsagjxnc biệjaqwt khắqndcc sâxpnfu.

“Vậtaygy đmzsajviung vềivdi nữxtkra.” Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm đmzsasnnqng ýllai vớebpqi côeroeeroe đmzsaiềivdiu kiệjaqwn, tựqcaxa đmzsaebpqu vàtikto vai côeroe cọbyph cọbyph.

“Vẫjjaqn nêjviun vềivdi đmzsai, bốqlfz anh khôeroeng phảuuqsi làtikt ngưxbacsurzi thâxpnfn củdltxa anh sao? Tuy rằklzdng ngoàtikti miệjaqwng khôeroeng nóbtmhi, nhưxbacng hẳlmnsn làtikt rấxpnft nhớebpq anh.” Diệjaqwp Tửbfcl thấxpnfy khôeroeng sao cảuuqs, côeroebtmh tiềivdin nhuậtaygn búdhsft còwkqfn khôeroeng chuyểjhvmn nhàtiktrqumng khôeroeng phảuuqsi vìnzyebtmhnzyenh cảuuqsm sâxpnfu đmzsataygm gìnzye vớebpqi chỗtcaetikty, chỉarvmtikt ngạijpwi phiềivdin khôeroeng muốqlfzn chuyểjhvmn thôeroei.

Bảuuqso côeroe chuyểjhvmn qua ởxgdg luôeroen vớebpqi Kìnzyegwuwch cũrqumng đmzsaưxbacmigkc, dùpwej sao làtiktm thếivdi nhiệjaqwm vụtaegrqumng sẽybuh kếivdit thúdhsfc nhanh hơqndcn.

eroem dẫjjaqn Diệjaqwp Tửbfcl vềivdi thàtiktnh phốqlfz S, rốqlfzt cụtaegc Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmrqumng nhớebpq ra đmzsaãqlfzxpnfu lắqndcm rồsnnqi khôeroeng đmzsaăuuqsng weibo, ngưxbacsurzi theo dõgmpri anh lạijpwi tăuuqsng thêjvium vàtikti nghìnzyen, cóbtmh mấxpnfy trạijpwng thállaii tag Lạijpwc Cậtaygn, bìnzyenh luậtaygn phígwuwa dưxbacebpqi cũrqumng rấxpnft thúdhsf vịarvm.

Anh xem mộybuht lưxbacmigkt thìnzye thấxpnfy gầebpqn nhưxbac đmzsaivdiu làtikt chúdhsfc phúdhsfc, cũrqumng cóbtmh rấxpnft nhiềivdiu ngưxbacsurzi cầebpqu ảuuqsnh chụtaegp chung, làtiktm tâxpnfm tìnzyenh anh cũrqumng tốqlfzt lêjviun. Anh đmzsaybuht nhiêjviun nghĩywfi tớebpqi lờsurzi mấxpnfy ngưxbacsurzi bạijpwn tállaic giảuuqs kia đmzsaãqlfzbtmhi liềivdin lụtaegc lạijpwi album ảuuqsnh trong mállaiy rồsnnqi đmzsaăuuqsng mộybuht bứirvic vừjviua ýllai nhấxpnft, bứirvic ảuuqsnh mang theo tâxpnfm trạijpwng hạijpwnh phúdhsfc muốqlfzn khoe ra vớebpqi toàtiktn thếivdi giớebpqi.

nzyegwuwch: “Cảuuqsm ơqndcn lờsurzi chúdhsfc củdltxa mọbyphi ngưxbacsurzi, chúdhsfng tôeroei đmzsaãqlfzxgdgjviun nhau. – Hìnzyenh ảuuqsnh -.”

Trong ảuuqsnh Diệjaqwp Tửbfcl đmzsaang cầebpqm mộybuht quyểjhvmn sállaich tựqcaxa vàtikto lan can ban côeroeng, côeroedhsfi đmzsaebpqu, ảuuqsnh chụtaegp ngưxbacmigkc sállaing làtiktm làtiktn da côeroe trắqndcng nõgmprn gầebpqn nhưxbac trong suốqlfzt, gióbtmh nhẹspmm thoállaing qua thổlveai lọbyphn tóbtmhc côeroe bay lêjviun giốqlfzng nhưxbac állainh sao xinh đmzsaspmmp trêjviun trờsurzi.

Nếivdiu khôeroeng phảuuqsi chấxpnft lưxbacmigkng ảuuqsnh thấxpnfp do chụtaegp bằklzdng đmzsaiệjaqwn thoạijpwi cùpwejng vớebpqi bồsnnqn hoa nửbfcla chếivdit nửbfcla sốqlfzng phígwuwa sau côeroe quállaigmprtiktng thìnzyebtmh khi sẽybuhbtmh ngưxbacsurzi tưxbacxgdgng làtiktuuqsnh chụtaegp quảuuqsng cállaio củdltxa ngưxbacsurzi mẫjjaqu chuyêjviun nghiệjaqwp nàtikto đmzsaóbtmh.

Weibo nhanh chóbtmhng cóbtmh ngưxbacsurzi vàtikto bìnzyenh luậtaygn, hầebpqu nhưxbac đmzsaivdiu làtikt khen Diệjaqwp Tửbfcl xinh đmzsaspmmp. Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmtiktng xem càtiktng vui vẻzkrj, đmzsaebpqu màtikty cuốqlfzi mắqndct đmzsaivdiu làtikt ýllaixbacsurzi, mỗtcaei câxpnfu ca ngợmigki họbyphbtmhi đmzsaivdiu làtikt nhữxtkrng lờsurzi anh muốqlfzn nóbtmhi, tìnzyenh nhâxpnfn trong mắqndct hóbtmha Tâxpnfy Thi, anh cho rằklzdng trêjviun đmzsasurzi nàtikty khôeroeng cóbtmh ai đmzsaspmmp hơqndcn Diệjaqwp Tửbfcl.

“Tiểjhvmu Kìnzyegwuwch, đmzsajviung đmzsairving đmzsaóbtmh ngẩkbynn ngưxbacsurzi nữxtkra, mau ra đmzsaâxpnfy xállaich hàtiktnh lýllai cho em.”

Lầebpqn nàtikty Diệjaqwp Tửbfclbtmh nhiềivdiu hàtiktnh lýllaiqndcn lầebpqn trưxbacebpqc khállai nhiềivdiu, Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmwkqfn hơqndci nghi hoặgjxnc: “Sao nhiềivdiu đmzsasnnq thếivdi?”

“Hảuuqs?” Diệjaqwp Tửbfcl hỏxpnfi lạijpwi anh: “Anh muốqlfzn em chỉarvmxgdg đmzsaóbtmhtikti ngàtikty rồsnnqi vềivdi àtikt?”

“Xem tâxpnfm trạijpwng em nữxtkra, nếivdiu cóbtmh thờsurzi gian anh đmzsaếivdin thàtiktnh phốqlfz W cũrqumng đmzsaưxbacmigkc?” Anh nghiêjvium trang trảuuqs lờsurzi.

Diệjaqwp Tửbfcl liềivdin cưxbacsurzi kiềivdiu diễvhfhm: “Nhưxbacng em bállain mìnzyenh cho anh rồsnnqi màtikt.”

eroe chỉarvm chỉarvm chỗtcae bịarvm Tềivdi Tửbfcl Kỷspmmeroen: “Đghgtãqlfz đmzsaóbtmhng dấxpnfu rồsnnqi, anh khôeroeng cầebpqn gốqlfzi ôeroem Diệjaqwp Tửbfcl nữxtkra sao? Nhưxbacng khôeroeng thểjhvm trảuuqstiktng đmzsaâxpnfu nêjviun anh cũrqumng khôeroeng thểjhvm vứirvit bỏxpnf em.”

xbacsurzng nhưxbactikt ngay giâxpnfy phúdhsft nàtikty, mộybuht cảuuqsm giállaic thỏxpnfa mãqlfzn hạijpwnh phúdhsfc ngậtaygp tràtiktn tâxpnfm trígwuw Tềivdi Tửbfcl Kỷspmm, Diệjaqwp Tửbfclxbacsurzi làtiktm nũrqumng vớebpqi anh, trong đmzsaôeroei mắqndct sállaing lấxpnfp lállainh chỉarvmbtmhnzyenh bóbtmhng anh, côeroe nửbfcla vui nửbfcla đmzsaùpweja kézrmxo kézrmxo tay állaio anh, giọbyphng đmzsaiệjaqwu cóbtmh đmzsaôeroei chúdhsft bốqlfzc đmzsasnnqng: “Đghgtâxpnfu phảuuqsi chỉarvm nuôeroei em, còwkqfn chỉarvmbtmh thểjhvm nuôeroei mộybuht mìnzyenh em, ai cũrqumng đmzsajviung hòwkqfng cưxbacebpqp.”

Nhưxbactikt biếivdit chắqndcc anh sẽybuh chỉarvmxbacsurzi gậtaygt đmzsaebpqu, sẽybuh khôeroeng cựqcax tuyệjaqwt.

nzye thếivdi anh liềivdin cưxbacsurzi gậtaygt gậtaygt đmzsaebpqu, đmzsaôeroei mắqndct dịarvmu dàtiktng nhưxbacxbacebpqc, giọbyphng nóbtmhi lạijpwi vôeroepwejng nghiêjvium túdhsfc: “Đghgtưxbacmigkc, chỉarvm nuôeroei mộybuht mìnzyenh em.”

Rốqlfzt cuộybuhc trong đmzsaebpqu Diệjaqwp Tửbfclrqumng vang lêjviun mộybuht tiếivding ‘Tinh’ quen thuộybuhc, làtiktm nụtaegxbacsurzi trêjviun mặgjxnt côeroetiktng sâxpnfu thêjvium vàtikti phầebpqn.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.