Lấy Phải Boss Kiêu Ngạo

Chương 913 :

    trước sau   
Mớstnei chớstnep mắyugwt, đspfuãzusm tớstnei thứttol bảgyamy.

Ngàkayby hôrprjm nay, Tiểarepu Thấkvoct đspfuãzusm dậexfwy từuylj rấkvoct sớstnem, vừuylja sớstnem ra đspfuãzusm trèbgdjo khỏqnvvi giưnxvsarepng lựexfwa quầuxlvn áhjofo cho Tưnxvsnxvs.

“Mẹvzcz...”

nxvsnxvs tròxojqn mắyugwt, cảgyam mặwgsot mơiwoj hồkgmr đspfuyugwn đspfuózvci, ôrprjm chặwgsot Tiểarepu Thấkvoct khôrprjng chịkvocu buôrprjng tay, “Mẹvzcz...”

“Ngoan, Tưnxvsnxvs mau dậexfwy đspfui, mẹvzcz dẫvfqen con đspfui mua đspfukgmr mớstnei.”

Mớstnei chớstnep mắyugwt đspfuãzusm đspfuếzyrcn mùslfra thu, đspfuttola nhózvcic nàkayby đspfuãzusm cao hơiwojn chúbgdjt, đspfukgmrvzczm ngoáhjofi chắyugwc khôrprjng thểarep mặwgsoc đspfuưnxvsvnnbc nữgwvpa, Tiểarepu Thấkvoct dẫvfqen nhózvcic con nay đspfui mua thêjclym vàkaybi bộzusm đspfukgmr mớstnei, nhâzeegn tiệkaybn cũovyrng mua hai bộzusm đspfukgmr mớstnei cho Niêjclyn Niêjclyn, Niêjclyn Niêjclyn giờarep đspfuãzusmjclyn ba, thứttol bảgyamy hôrprjm nay cũovyrng khôrprjng nghỉrlmd ngơiwoji, đspfui họzrgac thêjclym tiếzyrcng Anh, nêjclyn Tiểarepu Thấkvoct khôrprjng thểarep dẫvfqen hai đspfuttola cùslfrng ra ngoàkaybi.




nxvsnxvs nghe đspfuếzyrcn đspfuưnxvsvnnbc đspfui chơiwoji, lậexfwp tứttolc tỉrlmdnh táhjofo lêjclyn, nhanh chózvcing phốrprji hợvnnbp vớstnei Tiểarepu Thấkvoct mặwgsoc đspfukgmrkaybo.

Hai mẹvzcz con xuốrprjng lầuxlvu, nhìvsgzn thấkvocy dưnxvsstnei lầuxlvu cózvci mộzusmt kháhjofch khôrprjng đspfuưnxvsvnnbc hoan1nghêjclynh.

Đzvciưnxvsarepng Dạaejh vốrprjn dĩwxjh đspfuang ngồkgmri nózvcii chuyệkaybn vớstnei Tiêjclyu Lăvzczng, thấkvocy hai mẹvzcz con họzrga xuốrprjng lầuxlvu, cưnxvsarepi hihi nózvcii, “Tiểarepu Thấkvoct, anh lạaejhi đspfuếzyrcn!”

Tiểarepu Thấkvoct nhếzyrcch môrprji khózvci chịkvocu!

Ngưnxvsarepi nàkayby đspfuúbgdjng làkayb âzeegm hồkgmrn khôrprjng tan!

Tiểarepu Thấkvoct chàkaybo Tiêjclyu Lăvzczng xong, thìvsgz đspfuem Tưnxvsnxvs đspfui ăvzczn sáhjofng.

Đzvciưnxvsarepng Dạaejh chảgyam đspfuarep ýqvqx sỉrlmd diệkaybn nózvcii tiếzyrcp.

“Em làkaybm gìvsgz thếzyrc?”

“Đzvciâzeegy làkayb chuẩvlsen bịkvoc ra ngoàkaybi sao?”

“Ừlrjqm!” Tiểarepu Thấkvoct cắyugwt xong trứttolng chiêjclyn cho con tiểarepu a đspfuuxlvu, trảgyam lờarepi mộzusmt tiếzyrcng bằjrqxng giọzrgang khózvci ưnxvsa.

“Anh làkaybm tàkaybi xếzyrc miễzvcin phícpnk cho em nhéyyhl.”

Tiểarepu Thấkvoct bấkvoct ngờarep trợvnnbn mắyugwt nhìvsgzn, “Đzvciưnxvsarepng Dạaejh, côrprjng ty anh chắyugwc làkayb phảgyami sắyugwp pháhjof sảgyamn đspfuózvcing cửvlsea hảgyam, sao ngàkayby nàkaybo cũovyrng rãzusmnh vậexfwy?”

“Yêjclyn tâzeegm đspfui, cho dùslfrzvci đspfuózvcing cửvlsea thậexfwt, nuôrprji em vàkaybnxvsnxvs khôrprjng cózvci vấkvocn đspfuxbhk.”


Tiểarepu Thấkvoct nhấkvoct thờarepi cứttolng họzrgang, côrprj khôrprjng đspfuarep ýqvqx Đzvciưnxvsarepng Dạaejh nữgwvpa, ăvzczn hếzyrct phầuxlvn ăvzczn sáhjofng củhjofa mìvsgznh.

“Đzvcivnnbi xícpnku nữgwvpa anh tiễzvcin hai ngưnxvsarepi ra ngoàkaybi, em dẫvfqen theo con láhjofi xe khôrprjng1tiệkaybn, anh bao đspfuózvcin bao đspfuưnxvsa em, cáhjofi đspfuãzusmi ngộzusmkayby khôrprjng phảgyami ai cũovyrng cózvci thểarepnxvswocdng đspfuâzeegu.”

Tiểarepu Thấkvoct vừuylja muốrprjn cựexfw tuyệkaybt, lạaejhi nhìvsgzn thấkvocy áhjofnh mắyugwt ba côrprj nhìvsgzn côrprj.

Lờarepi cựexfw tuyệkaybt chưnxvsa kịkvocp thốrprjt ra bịkvoc chặwgson lạaejhi nuốrprjt vàkaybo trong.

rprj nhìvsgzn sâzeegu vàkaybo Đzvciưnxvsarepng Dạaejh, nhìvsgzn thấkvocy áhjofnh mắyugwt nghiêjclym túbgdjc ẩvlsen sau dáhjofng vẻgyam hay chọzrgac ghẹvzczo kia, trong lòxojqng nhấkvoct thờarepi khôrprjng nózvcii ra đspfuưnxvsvnnbc cảgyamm giáhjofc củhjofa mìvsgznh. Lờarepi củhjofa mẹvzcz vẫvfqen còxojqn vang bêjclyn tai, nếzyrcu nhưnxvs con thậexfwt sựexfw chấkvocp nhậexfwn mộzusmt ngưnxvsarepi, Đzvciưnxvsarepng Dạaejh... chắyugwc làkayb ngưnxvsarepi thícpnkch hợvnnbp nhấkvoct đspfuarep lựexfwa chọzrgan.

Rốrprjt cuộzusmc, anh tốrprjt vớstnei Tưnxvsnxvs ra sao, côrprjovyrng thấkvocy hếzyrct cảgyam.

“Tiểarepu Thấkvoct?”

“Ừlrjqm!”

Đzvciưnxvsarepng Dạaejh chớstnep chớstnep mắyugwt, qua nữgwvpa ngàkayby Tiểarepu Thấkvoct mớstnei phảgyamn ứttolng đspfuưnxvsvnnbc mộzusmt chứttol “Ừlrjqm” làkayb ýqvqxvsgz, anh bỗetzeng từuylj ghếzyrc nhảgyamy lêjclyn, mởwocd mắyugwt to nhìvsgzn Tiểarepu Thấkvoct, miệkaybng tícpnka lia, “Em, em em em vừuylja nózvcii gìvsgz? Em em em đspfukgmrng ýqvqx anh đspfuózvcin đspfuưnxvsa em?”

zvci cầuxlvn phảgyami kícpnkch5đspfuzusmng vậexfwy khôrprjng!

Tiểarepu Thấkvoct gậexfwt đspfuuxlvu, lạaejhi “ừuyljm “mộzusmt tiếzyrcng.

Đzvciưnxvsarepng Dạaejhyyhlm tícpnk nữgwvpa khózvcie mắyugwt đspfuuxlvy lệkayb vui mừuyljng!

OMG!


Anh kiêjclyn trìvsgz theo đspfuuổkgmri Tiểarepu Thấkvoct hai năvzczm trờarepi, hơiwojn hai năvzczm qua Tiểarepu Thấkvoct đspfuxbhku mặwgsot lạaejhnh vớstnei anh, hôrprjm nay mặwgsot dàkayby hơiwoji xícpnku rồkgmri, nhưnxvsng anh cũovyrng chuẩvlsen bịkvoc sẵibkmn tâzeegm lícpnk bịkvoc Tiểarepu Thấkvoct cựexfw tuyệkaybt, nhưnxvsng, khôrprjng ngờarep... tháhjofi đspfuzusm củhjofa Tiểarepu Thấkvoct lạaejhi đspfuzusmt nhiêjclyn mềxbhkm dẻgyamo hẳvldmn.

Đzvciưnxvsarepng Dạaejh vui đspfuếzyrcn hózvcia ngốrprjc nghếzyrcch, nhéyyhlo mìvsgznh mộzusmt cáhjofi thậexfwt đspfuau.

Ai dôrprj!

Đzvciau chếzyrct đspfui đspfuưnxvsvnnbc!

Khôrprjng phảgyami đspfuang mơiwoj.

“Mẹvzcz, chúbgdj Đzvciưnxvsarepng sao thếzyrc?”

“Khôrprjng sao...” Tiểarepu Thấkvoct xoa đspfuuxlvu củhjofa Tưnxvsnxvs, “Chắyugwc làkayb bịkvoc trúbgdjng giózvci.”

Ălbfvn xong cơiwojm tốrprji, ba ngưnxvsarepi cùslfrng ra noàkaybi.

vsgz đspfuem theo con nícpnkt bấkvoct tiệkaybn, ba ngưnxvsarepi cũovyrng đspfui trung tâzeegm thưnxvsơiwojng mạaejhi.

Tiểarepu Thấkvoct cứttol ôrprjm lấkvocy Tưnxvsnxvs, Tưnxvsnxvs đspfuãzusm tròxojqn hai tuổkgmri, thêjclym vàkaybo đspfuózvcikayb mộzusmt cơiwoj thểarep mậexfwp mạaejhp tròxojqn trịkvoca, quảgyam sựexfwkaybzvciiwoji nặwgsong, châzeegn tay Tiểarepu Thấkvoct lạaejhi ốrprjm yếzyrcu, ôrprjm mộzusmt lúbgdjc2làkayb cảgyamm thấkvocy êjcly mỏqnvvi.

“Đzvciarep anh bếzyrc cho.”

“Khôrprjng sao, em tựexfw lo đspfuưnxvsvnnbc.”

“Miễzvcin cưnxvscsggng!”


Đzvciưnxvsarepng Dạaejh trựexfwc tiếzyrcp bếzyrc con béyyhlkaybo lòxojqng mìvsgznh.

Thểarep lựexfwc nam vàkayb nữgwvp khôrprjng giốrprjng nhau, Tiểarepu Thấkvoct bếzyrc con a đspfuuxlvu nàkayby sứttolc chịkvocu khôrprjng nổkgmri, Đzvciưnxvsarepng Dạaejh bếzyrczvci nhưnxvs bếzyrc bao khôrprjng vậexfwy, nhẹvzcz nhưnxvs khôrprjng, Tiểarepu Thấkvoct nhìvsgzn vàkaybo cảgyam mặwgsot khôrprjng nózvcii đspfuưnxvsvnnbc gìvsgz.

Chảgyamzvcihjofch nàkaybo, côrprj chỉrlmdxojqn nưnxvsstnec bưnxvsstnec theo Đzvciưnxvsarepng Dạaejh.

Sởwocd thícpnkch lớstnen nhấkvoct củhjofa Tiểarepu Thấkvoct làkayb mua đspfukgmr cho Tưnxvsnxvs, vàkaybo tiệkaybm đspfukgmr con nícpnkt, gầuxlvn nhưnxvs khôrprjng chịkvocu đspfuưnxvsvnnbc, trong tay côrprj nhanh chózvcing đspfukgmr đspfuuxlvy túbgdji.

“Mấkvocy ngưnxvsarepi phụuylj nữgwvp tụuylji em đspfui dạaejho cũovyrng quáhjof lợvnnbi hạaejhi rồkgmri.” Đzvciưnxvsarepng Dạaejhhjofi phụuyljc nhìvsgzn Tiểarepu Thấkvoct mang giàkayby cao gózvcit ba phâzeegn, “Mang giàkayby cao nhưnxvs thếzyrc đspfui dạaejho khôrprjng mệkaybt sao?”

“Khôrprjng cảgyamm giáhjofc!”

“Anh thìvsgz mệkaybt chếzyrct rồkgmri.” Đzvciưnxvsarepng Dạaejh nhìvsgzn thờarepi gian, “Thờarepi gian khôrprjngcòxojqn sớstnem nữgwvpa, cózvci thểarep ăvzczn trưnxvsa rồkgmri, ăvzczn xong rồkgmri đspfui mua tiếzyrcp nhéyyhl.”

“Mẹvzcz, con cũovyrng đspfuózvcii.”

“Đzvciưnxvsvnnbc,9đspfui thôrprji!”

Ba ngưnxvsarepi đspfui đspfuếzyrcn nhàkayb ăvzczn trưnxvsstnec cửvlsea hàkaybng, Tiểarepu Thấkvoct ngồkgmri gầuxlvn cửvlsea sổkgmr, côrprjzvci chúbgdjt thấkvoct thầuxlvn.

Ba năvzczm trưnxvsstnec!

rprj chícpnknh làkaybwocd cửvlsea hàkaybng nàkayby nhìvsgzn thấkvocy Lụuyljc Sâzeegm vàkayb Triệkaybu Đzvciìvsgznh Đzvciìvsgznh khoáhjofc tay nhau đspfui dạaejho phốrprj.

Khôrprjng kiềxbhkm đspfuưnxvsvnnbc...




Áibkmnh mắyugwt côrprj lạaejhi chuyểarepn hưnxvsstneng nhìvsgzn nơiwoji quen thuộzusmc.

Cửvlsea lớstnen củhjofa cửvlsea hàkaybng quen thộzusmc kia, cũovyrng cứttol kẻgyam qua ngưnxvsarepi lạaejhi náhjofo nhiệkaybt nhưnxvsnxvsa, nhưnxvsng đspfuiềxbhku nàkayby đspfuxbhku khôrprjng quan trọzrgang, quan trọzrgang chícpnknh làkayb... cózvci mộzusmt hìvsgznh bózvcing quen thuộzusmc!

hjofi!

Tiểarepu Thấkvoct bỗetzeng đspfuttolng dậexfwy khỏqnvvi ghếzyrc sofa bằjrqxng da, ngưnxvsarepi nhưnxvs đspfujclyn lêjclyn xôrprjng ta khỏqnvvi nhàkayb ăvzczn.

Lụuyljc Sâzeegm!

rprj khôrprjng thểarep nhìvsgzn nhầuxlvm!

rprj đspfuãzusm thấkvocy Lụuyljc Sâzeegm!

Nhưnxvsng, ra khỏqnvvi nhàkayb ăvzczn, lạaejhi khôrprjng pháhjoft hiệkaybn bózvcing dáhjofng ngưnxvsarepi đspfuózvci đspfuâzeegu.

“Khôrprjng! Lụuyljc Sâzeegm... Lụuyljc Sâzeegm anh ởwocd đspfuâzeegu?”

Tiểarepu Thấkvoct nhưnxvs đspfujclyn đspfuvlsey nhữgwvpng ngưnxvsarepi đspfui đspfuưnxvsarepng ra, tìvsgzm kiếzyrcm bózvcing dáhjofng quen thuộzusmc kia, nhưnxvsng vẫvfqen khôrprjng cózvci!

“Lụuyljc Sâzeegm... Lụuyljc Sâzeegm?”

Đzvcizusmt nhiêjclyn_

nxvsng côrprj bịkvoc ai đspfuózvci vỗetze nhẹvzcz.

Tiểarepu Thấkvoct nhanh chózvcing quay ngưnxvsarepi lạaejhi,1khózvcie mắyugwt bỗetzeng ưnxvsơiwojn ưnxvsstnet.

hjofch chỗetzerprj khôrprjng tớstnei mộzusmt méyyhlt, làkaybzvcing dáhjofng mộzusmt ngưnxvsarepi đspfuang cầuxlvm gậexfwy, yêjclyn tĩwxjhnh đspfuttolng đspfuózvci, anh vẫvfqen còxojqn mặwgsoc bộzusm áhjofo sơiwoj mi trắyugwng đspfuózvci, áhjofo khoáhjofc tâzeegy, châzeegn tráhjofi teo lạaejhi, miệkaybng anh cứttolnxvsarepi thếzyrc, áhjofnh mắyugwt dịkvocu dàkaybng đspfuttolng đspfuózvci.

nxvsstnec mắyugwt Tiểarepu Thấkvoct bỗetzeng chốrprjc chảgyamy ra.

rprj...

Quảgyam nhiêjclyn khôrprjng nhìvsgzn nhầuxlvm!

rprj nhưnxvs đspfujclyn vậexfwy xôrprjng qua đspfuózvci, nụuyljnxvsarepi củhjofa ngưnxvsarepi đspfuàkaybn ôrprjng đspfuuxlvy sựexfwnxvsng chiềxbhku, cưnxvsarepi rồkgmri mởwocd rộzusmng hai tay!

“Ôuztkng trờarepi ơiwoji...”

Tiểarepu Thấkvoct lạaejhi lầuxlvn nữgwvpa ngãzusmkaybo vòxojqng tay Lụuyljc Sâzeegm, thấkvocy đspfuưnxvsvnnbc hơiwoji thởwocd thâzeegn quen củhjofa anh, cảgyamm nhậexfwn đspfuưnxvsvnnbc nhịkvocp tim thâzeegn thuộzusmc củhjofa anh, cuốrprji cùslfrng côrprj vui đspfuếzyrcn rơiwoji lệkayb, “Làkayb anh! Đzvciúbgdjng làkayb anh thậexfwt...”

“Làkayb anh!” áhjofnh mắyugwt Lụuyljc Sâzeegm cũovyrng ưnxvsơiwojn ưnxvsstnet, nhưnxvsng nụuyljnxvsarepi trêjclyn môrprji càkaybng ngàkayby càkaybng sâzeegu, nhìvsgzn vàkaybo Đzvciưnxvsarepng Dạaejh đspfuang ôrprjm Tưnxvsnxvs, anh cũovyrng gậexfwt đspfuuxlvu chàkaybo Đzvciưnxvsarepng Dạaejh. Miệkaybng Đzvciưnxvsarepng Dạaejhjcly cứttolng cưnxvsarepi gưnxvsvnnbng vớstnei anh.

Khôrprjng còxojqn nghi ngờarepvsgz nữgwvpa, ngưnxvsarepi đspfuàkaybn ôrprjng nàkayby chícpnknh làkayb Lụuyljc Sâzeegm.

Trong khoảgyamng khắyugwc ấkvocy, Đzvciưnxvsarepng Dạaejh biếzyrct mìvsgznh đspfuãzusm thua rồkgmri.

vsgz, anh chứttol từuyljng thấkvocy Tiểarepu Thấkvoct yếzyrcu đspfuuốrprji nhưnxvs thếzyrc, chỉrlmd khi đspfurprji diệkaybn vớstnei ngưnxvsarepi mìvsgznh yêjclyu, mớstnei cózvci thểarep khôrprjng màkaybn mọzrgai thứttol nhưnxvs thếzyrc.

Tráhjofi tim Đzvciưnxvsarepng Dạaejh đspfuau ghêjcly gớstnem.

kayb áhjofnh mắyugwt Lụuyljc Sâzeegm từuylj ngưnxvsarepi củhjofa Đzvciưnxvsarepng Dạaejh, rấkvoct nhanh hưnxvsstneng mắyugwt nhìvsgzn vàkaybo đspfuttola béyyhl đspfuang nằjrqxm trong lòxojqng anh, áhjofnh mắyugwt anh bỗetzeng sâzeegu lắyugwng, ôrprjm Tiểarepu Thấkvoct nhẹvzcz nhàkaybng nózvcii, “Làkayb anh vềxbhk rồkgmri!, Tiểarepu Thấkvoct, anh vềxbhk lấkvocy tiềxbhkn thuêjcly cửvlsea hàkaybng rồkgmri!”

Tiểarepu Thấkvoct khôrprjng nhịkvocn đspfuưnxvsvnnbc òxojqa khózvcic lớstnen lêjclyn.

Ngưnxvsarepi qua đspfuưnxvsarepng ai nấkvocy cũovyrng đspfuxbhku nhìvsgzn.

Lụuyljc Sâzeegm khôrprjng đspfuarep ýqvqx áhjofnh mắyugwt củhjofa mọzrgai ngưnxvsarepi, dùslfrng toàkaybn sứttolc lựexfwc củhjofa cơiwoj thểarep, ôrprjm chặwgsot ngưnxvsarepi màkayb trong lòxojqng anh luôrprjn thưnxvsơiwojng nhớstne, khózvcie mắyugwt cay cay.

“Xin lỗetzei, anh thấkvoct hứttola mộzusmt năvzczm rồkgmri!”

“... Cáhjofm ơiwojn em, vẫvfqen cứttol đspfuvnnbi anh!”

Tiểarepu Thấkvoct khózvcic khôrprjng cầuxlvm đspfuưnxvsvnnbc, khôrprjng ngừuyljng khózvcic nấkvocc trong vòxojqng tay củhjofa Lụuyljc Sâzeegm.

Lụuyljc Sâzeegm đspfuúbgdjng thậexfwt rấkvoct cáhjofm ơiwojn Tiểarepu Thấkvoct.

Ba năvzczm trưnxvsstnec, ngàkayby làkaybm phẫvfqeu thuậexfwt, anh tưnxvswocdng chốrprjng đspfucsgg khôrprjng nỗetzei, nhưnxvsng Tiểarepu Thấkvoct đspfuãzusm gửvlsei cho anh mộzusmt tin nhắyugwn, đspfuózvcikayb tin nhắyugwn duy nhấkvoct trong ba năvzczm Tiểarepu Thấkvoct gửvlsei cho anh, tin nhắyugwn rấkvoct đspfuơiwojn giảgyamn, chỉrlmdkaybkaybi từuylj đspfuơiwojn giảgyamn_Anh làkaybm bốrprj rồkgmri, em sẽreao sinh đspfuttola trẻgyam ra.

Chícpnknh vìvsgz tin tứttolc nàkayby, khiếzyrcn anh cózvci thểarep chốrprjng đspfucsgg trêjclyn bàkaybn mổkgmr.

Vảgyam lạaejhi chốrprjng đspfucsgg đspfuưnxvsvnnbc ba năvzczm.

“Khỏqnvve chưnxvsa, hoàkaybn toàkaybn làkaybnh hẳvldmn chưnxvsa? “Tiểarepu Thấkvoct ngưnxvsstnec mặwgsot, khôrprjng dáhjofm nhìvsgzn vàkaybo anh.

“Hoàkaybn toàkaybn bìvsgznh phụuyljc rồkgmri!”

nxvsstnec mắyugwt Tiểarepu Thấkvoct lạaejhi rơiwoji khôrprjng kiềxbhkm nổkgmri.

Quáhjof tốrprjt rồkgmri!

Thậexfwt làkayb quáhjof tốrprjt rồkgmri.

Lụuyljc Sâzeegm từuylj trong lòxojqng ngựexfwc mózvcic ra ba bao lìvsgzvsgz, cưnxvsarepi đspfuưnxvsa cho Tiểarepu Thấkvoct, “Đzvciâzeegy làkayb tiềxbhkn mừuyljng tuổkgmri màkayb ba năvzczm nay anh đspfuãzusm chuẩvlsen bịkvoc, Tiểarepu Thấkvoct, sau nàkayby cứttol mỗetzei năvzczm... anh sẽreao đspfuózvcin tếzyrct cùslfrng em, sẽreao khôrprjng bỏqnvv lỡcsgg bấkvoct kìvsgz ngàkayby nàkaybo.”

Tiểarepu Thấkvoct gậexfwt đspfuuxlvu đspfujclyn cuồkgmrng, cứttolng giọzrgang nózvcii, “... đspfuưnxvsvnnbc.!” 

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.