Hôn Trộm 55 Lần

Chương 531 : Yêu em 13 năm [1]

    trước sau   
Cho nêjypvn khẳtoshng đdeleyojynh anh sẽzuix nghĩbzta biệwvfrn phálexcp, chứazxcng minh cho Kiềifhku An Hảeolzo xem, đdeleazxca nhỏealc củjlksa côxbtdwvfrc trưokklllwbc, làmeco do Hàmecon Nhưokklsmsq đdeleemydng tay châxcnxn.

smsqn nữtusva, anh cũsmsqng đdeleãmeco nghĩbzta tớllwbi biệwvfrn phálexcp.

Trợqgematbk nghe thấcmely Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn nóhbyqi nhưokkl vậhfdfy, hoàmecon toàmecon yêjypvn lòazxcng, ôxbtdm văifhkn kiệwvfrn, quy củjlkshbyqi: “Lụpyrpc tổsmsqng, nếtlifu khôxbtdng còazxcn việwvfrc gìwvfr nữtusva, tôxbtdi đdelei ra ngoàmecoi trưokklllwbc.”

Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn khôxbtdng hélexcifhkng, khôxbtdi phụpyrpc lạbgnki vẻdifn mặdifnt lãmeconh đdelebgnkm trưokklllwbc sau nhưokkl mộemydt, tầwftom mắrpcyt mộemydt lầwfton nữtusva nhìwvfrn lạbgnki bảeolzn tham khảeolzo cálexcch theo đdeleuổsmsqi bạbgnkn gálexci ngàmecoy hôxbtdm qua.

Trợqgematbk khôxbtdng cóhbyq quấcmely nhiễlniau Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn, lặdifnng yêjypvn khôxbtdng mộemydt tiếtlifng đdeleemydng xoay ngưokklpyrpi, rờpyrpi đdelei, lúwvfrc anh ta mởprjx cửjasfa, Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn lạbgnki mởprjx miệwvfrng kêjypvu anh ta: “Đjharmqxh cho.”

“Lụpyrpc tổsmsqng, ngàmecoi cóhbyqazxcn cóhbyq phâxcnxn phóhbyqwvfr?”


Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn nélexcm mộemydt phầwfton văifhkn kiệwvfrn, lêjypvn trêjypvn bàmecon: “Anh dựhikca vàmecoo quy trìwvfrnh trọygnrng nàmecoy, an bàmecoi giúwvfrp tôxbtdi mộemydt chúwvfrt.”

Trợqgematbk đdelei lêjypvn trưokklllwbc, cầwftom lấcmely văifhkn kiệwvfrn, nhìwvfrn thấcmely làmeco bữtusva tốllwbi dưokklllwbi álexcnh sálexcng củjlksa câxcnxy đdeleèygnrn cầwftoy, còazxcn cóhbyqmecou nếtlifn làmecowvfr, yêjypvu cầwftou cóhbyq thểmqxh sắrpcyp xếtlifp ra “Kiềifhku Kiềifhku, anh cóhbyq thểmqxh theo đdeleuổsmsqi em khôxbtdng?”, “Kiềifhku Kiềifhku, anh yêjypvu em 13 năifhkm”, “Làmecom bạbgnkn gálexci anh đdeleưokklqgemc khôxbtdng? Kiềifhku Kiềifhku” nhữtusvng câxcnxu nhưokkl vậhfdfy.

Trợqgematbk vừatbka xem, vừatbka nhịyojyn khôxbtdng đdeleưokklqgemc tálexcn thưokklprjxng mộemydt câxcnxu: “Thậhfdft làmecomecong mạbgnkn a! Lụpyrpc tổsmsqng......”

Sau đdeleóhbyq thuậhfdfn tiệwvfrn còazxcn nghĩbzta đdeleygnrc nhữtusvng lờpyrpi nàmecoy củjlksa Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn ra: “Cẩsmsqn Niêjypvn củjlksa em, mớllwbi An Hảeolzo...... Kiềifhku Kiềifhku, em nguyệwvfrn ýatbk......”

wvfrc viếtlift nhữtusvng lờpyrpi nàmecoy, làmeco phálexct ra từatbk nộemydi tâxcnxm củjlksa Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn, khôxbtdng cóhbyq cảeolzm thấcmely chua, nhưokklng màmecowvfrc nàmecoy bịyojy trợqgematbk đdeleygnrc ra, anh lạbgnki nghe cóhbyq chúwvfrt đdeleazxcng ngồisqai khôxbtdng yêjypvn, giốllwbng nhưokklmeco thờpyrpi kỳdbgj thiếtlifu niêjypvn, khi gầwfton sálexct côxbtdlexci yêjypvu thíokklch, toàmecon thâxcnxn xao đdeleemydng loạbgnki cảeolzm giálexcc ngưokklqgemng ngùrpcyng, khuôxbtdn mặdifnt trắrpcyng nõnznxn củjlksa Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn hiệwvfrn lêjypvn mộemydt tầwftong đdeleealc sậhfdfm, anh thẹcmeln quálexc thàmeconh giậhfdfn nêjypvn hắrpcyng giọygnrng mộemydt cálexci, giọygnrng đdeleiệwvfru cựhikcc kỳdbgj âxcnxm lãmeconh nóhbyqi: “Anh đdelei ra ngoàmecoi cho tôxbtdi!”

Trợqgematbk sợqgem tớllwbi mứazxcc vộemydi vàmecong dừatbkng tiếtlifng nóhbyqi, thởprjx mạbgnknh cũsmsqng khôxbtdng dálexcm hổsmsqn hểmqxhn mộemydt chúwvfrt ôxbtdm văifhkn kiệwvfrn, chạbgnky vềifhkokklllwbng cửjasfa, chỉodjhmecowvfrc anh ta còazxcn chưokkla đdelei đdeleếtlifn cửjasfa, Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn khiếtlifn anh ta ra ngoàmecoi, lạbgnki mởprjx miệwvfrng mang theo vàmecoi phầwfton khôxbtdng xálexcc đdeleyojynh, hỏealci mộemydt câxcnxu: “Anh cảeolzm thấcmely tôxbtdi tỏealcwvfrnh nhưokkl vậhfdfy, tỷiart lệwvfr đdeleálexcp ứazxcng củjlksa côxbtdcmely làmeco bao nhiêjypvu?”

Trợqgematbk ôxbtdm văifhkn kiệwvfrn, dừatbkng bưokklllwbc châxcnxn, quay đdelewftou vụpyrpng trộemydm nhìwvfrn thoálexcng qua Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn trưokklllwbc, chắrpcyn chắrpcyn ngưokklpyrpi đdeleàmecon ôxbtdng kia khôxbtdng hềifhkhbyq dấcmelu hiệwvfru tứazxcc giậhfdfn, mớllwbi quay đdelewftou, mởprjx miệwvfrng nịyojynh nọygnrt nóhbyqi vớllwbi Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn: “Lụpyrpc tổsmsqng, tôxbtdi cảeolzm thấcmely Kiềifhku tiểmqxhu thưokkl chắrpcyc chắrpcyn sẽzuix đdeleálexcp ứazxcng ngàmecoi! ”

“Phảeolzi khôxbtdng?” Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn hỏealci lạbgnki mộemydt câxcnxu, sau đdeleóhbyqprjx trong đdelewftou suy nghĩbzta chuyệwvfrn tốllwbi hôxbtdm qua mộemydt chúwvfrt, bảeolzn thâxcnxn đdeleifhku đdeleãmeco hỏealci côxbtdhbyq thểmqxh tiếtlifp tụpyrpc sao? Côxbtd khôxbtdng trảeolz lờpyrpi, nhưokklng màmecowvfrc mìwvfrnh làmecom, côxbtdsmsqng khôxbtdng cựhikc tuyệwvfrt, cho nêjypvn kỳdbgj thậhfdft tỷiart lệwvfr thàmeconh côxbtdng củjlksa anh vẫrwkwn làmeco rấcmelt lớllwbn , đdeleúwvfrng khôxbtdng?

Sau khi Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn tựhikc an ủjlksi đdeleálexcy lòazxcng mìwvfrnh xong, vẫrwkwn cảeolzm thấcmely cóhbyq chúwvfrt khôxbtdng tựhikc tin, vìwvfr thếtlif liềifhkn nóhbyqi vớllwbi trợqgematbk: “Anh cảeolzm thấcmely kếtlif hoạbgnkch tỏealcwvfrnh kia củjlksa tôxbtdi, sắrpcyp xếtlifp thếtlifmecoo?”

“Tốllwbt lắrpcym! Nếtlifu tôxbtdi làmeco con gálexci, tôxbtdi cũsmsqng sẽzuix cảeolzm đdeleemydng.” Tuy rằjharng trợqgematbkhbyq mộemydt chúwvfrt nịyojynh hóhbyqt, nhưokklng màmeco phầwfton nhiềifhku làmecohbyqi thậhfdft lòazxcng, kếtlif hoạbgnkch tỏealcwvfrnh kia,

thậhfdft làmeco bỏealc ra tâxcnxm huyếtlift làmecom , sợqgemmeco Lụpyrpc ảeolznh đdeleếtlif bỏealc ra cảeolz tốllwbi qua đdelemqxhjypvn kếtlif hoạbgnkch...... Hơsmsqn nữtusva ngay cảeolz ngàmecoy thổsmsq lộemyd, đdeleifhku chọygnrn tốllwbt nhưokkl vậhfdfy, đdeleêjypvm thấcmelt tịyojych cuốllwbi tuầwfton cho tìwvfrnh nhâxcnxn...... Thậhfdft làmeco khôxbtdng cóhbyq nhìwvfrn ra đdeleưokklqgemc, mộemydt ngưokklpyrpi đdeleàmecon ôxbtdng lạbgnknh lùrpcyng cao ngạbgnko nhưokkl Lụpyrpc tổsmsqng, vẫrwkwn còazxcn cóhbyq mộemydt mặdifnt ôxbtdm ấcmelp tìwvfrnh cảeolzm lãmecong mạbgnkn nhưokkl vậhfdfy......

Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn nghe đdeleưokklqgemc khẳtoshng đdeleyojynh củjlksa trợqgematbk, nhưokklmeco ăifhkn thuốllwbc an thầwfton, vẻdifn mặdifnt trởprjxjypvn lạbgnknh đdelebgnkm trong mộemydt giâxcnxy: “Anh cóhbyq thểmqxh đdelei rồisqai.”

Lầwfton nàmecoy trợqgematbkazxcn chưokkla xoay ngưokklpyrpi, Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn lạbgnki cóhbyq chúwvfrt lo lắrpcyng khôxbtdng đdeleâxcnxu hỏealci mộemydt câxcnxu: “Anh cóhbyq chắrpcyc chắrpcyn kếtlif hoạbgnkch tỏealcwvfrnh củjlksa tôxbtdi khôxbtdng bịyojy bạbgnki lộemyd chứazxc? Anh xem xem còazxcn phảeolzi thêjypvm cálexci gìwvfr đdeleóhbyq khôxbtdng? Còazxcn cóhbyq lễlnia vậhfdft? Anh cảeolzm thấcmely ổsmsqn khôxbtdng?”

Thờpyrpi gian đdeleếtlifn ngàmecoy tỏealcwvfrnh còazxcn cóhbyqifhkm ngàmecoy, Lụpyrpc Cẩsmsqn Niêjypvn cảeolzm thấcmely mìwvfrnh vôxbtdrpcyng khẩsmsqn chưokklơsmsqng tinh thầwfton cóhbyq đdeleiểmqxhm khôxbtdng bìwvfrnh thưokklpyrpng.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.