Hào Môn Kinh Mộng: 99 Ngày Làm Cô Dâu

Quyển 9-Chương 21 : Lễ Vật

    trước sau   

Mộufqot nụpkbngeaon nhẹpjao nhàubsbng khiếkrlen lòbsfcng Lệicax Minh Vũteqb nởfjob hoa. Gưsamdơgjuong mặwagat trang nghiêddpwm củipnya anh thoámmtxng ngớqvfw ra. Anh xúydytc đfvpuufqong khôgeaon nguôgeaoi nhìkzswn Tôgeao Nhiễdemzm.

geao Nhiễdemzm thấnuqby Lệicax Minh Vũteqb ngơgjuo ngámmtxc, côgeao bậpjaot cưsamdiifsi, nũteqbng nịckgju đfvpuvrbfo mắgeaot, “Chiếkrlec nhẫfjobn đfvpuóufbm quan trọqwehng vớqvfwi anh lắgeaom àubsb?”

“Nhẫfjobn khôgeaong quan trọqwehng, em mớqvfwi quan trọqwehng.” Lệicax Minh Vũteqb trảvrbf lờiifsi. Anh si mêddpw nhìkzswn nụpkbnsamdiifsi củipnya côgeao.

Đzsdnôgeaoi mámmtxgeao Nhiễdemzm nóufbmng ran, côgeao giưsamdơgjuong mắgeaot nhìkzswn anh, “Minh Vũteqb, chỉgzcd cầelehn anh giúydytp Hoàubsb Vy, em nhấnuqbt đfvpuckgjnh sẽrepm lấnuqby anh!”

Trámmtxi tim Lệicax Minh Vũteqb tan chảvrbfy, anh ôgeaom chầelehm côgeaoubsbo lòbsfcng, thởfjob nhẹpjao thoảvrbflhoqn, “Anh hứpkbna vớqvfwi em Hoàubsb Vy sẽrepm khôgeaong sao.”

geao Nhiễdemzm nhắgeaom mắgeaot tựarxoa vàubsbo ngựarxoc anh, côgeao chưsamda bao giờiifs cảvrbfm thấnuqby an toàubsbn nhưsamdydytc nàubsby…


***

ubsbn đfvpuêddpwm tĩcecinh lặwagang bao trùvktem lêddpwn mọqwehi nơgjuoi.

Giang Dãlhoq vừqweha bưsamdqvfwc ra khỏliafi phòbsfcng tắgeaom thìkzsw đfvpuiệicaxn thoạckgji củipnya anh cũteqbng cùvkteng lúydytc vang lêddpwn. Giang Dãlhoq vắgeaot khăicaxn tắgeaom lêddpwn lưsamdng, cầelehm đfvpuiệicaxn thoạckgji đfvpui vàubsbo phòbsfcng sámmtxch. Anh vừqweha lau tóufbmc vừqweha nhậpjaon đfvpuiệicaxn thoạckgji.

“Giang Dãlhoq, tôgeaoi tặwagang cậpjaou mộufqot móufbmn quàubsb.” Ngưsamdiifsi gọqwehi đfvpuiệicaxn cho Giang Dãlhoq chídcgtnh làubsb Lệicax Minh Vũteqb.

Giang Dãlhoq mỉgzcdm cưsamdiifsi, “Mấnuqby khi đfvpuưsamdnqdrc bộufqo trưsamdfjobng Lệicax chiếkrleu cóufbm đfvpuếkrlen tôgeaoi. Đzsdnúydytng làubsb vinh hạckgjnh củipnya tôgeaoi.”

“Cậpjaou hãlhoqy đfvpupkbnng ra dàubsbn xếkrlep chuyệicaxn củipnya Hoàubsb Vy.” Lệicax Minh Vũteqb cấnuqbt giọqwehng nhàubsbn nhạckgjt.

Giang Dãlhoq thôgeaoi cưsamdiifsi, sắgeaoc mặwagat anh trởfjobddpwn nghiêddpwm túydytc, “Anh nóufbmi đfvpui.”

“Tôgeaoi sẽrepm đfvpuưsamda cậpjaou mộufqot thứpkbn, chỉgzcd cầelehn cậpjaou xem nóufbm thìkzsw sẽrepm biếkrlet giúydytp Hoàubsb Vy nhưsamd thếkrleubsbo.” Lệicax Minh Vũteqbufbmi úydytp úydytp mởfjob mởfjob.

Từqweh trưsamdqvfwc tớqvfwi nay, anh vàubsb Lệicax Minh Vũteqb khôgeaong tiếkrlep xúydytc nhiềvnszu vớqvfwi nhau nhưsamdng lầelehn nàubsby Lệicax Minh Vũteqb chủipny đfvpuufqong giúydytp anh, nhấnuqbt đfvpuckgjnh làubsbufbm nguyêddpwn nhâqnuhn, “Tôgeaoi muốarxon biếkrlet tạckgji sao anh lạckgji giúydytp Hoàubsb Vy.”

“Đzsdnơgjuon giảvrbfn thôgeaoi, tôgeaoi muốarxon kếkrlet hôgeaon.”

“Sao cơgjuo?” Giang Dãlhoq sữacpyng sốarxot, “Anh…kếkrlet hôgeaon vớqvfwi ai?”

Lệicax Minh Vũteqbfjob đfvpuelehu dâqnuhy bêddpwn kia khẽrepmsamdiifsi, “Em gámmtxi Hoàubsb Vy, Tôgeao Nhiễdemzm.”

Giang Dãlhoq sựarxoc nhớqvfw tớqvfwi côgeaommtxi cóufbmsamdơgjuong mặwagat hao hao giốarxong Hoàubsb Vy màubsb anh gặwagap ởfjob trưsamdqvfwc cao ốarxoc hôgeaom đfvpuóufbm, lạckgji nghe Lệicax Minh Vũteqb thẳedtkng thắgeaon thừqweha nhậpjaon, anh cưsamdiifsi cưsamdiifsi, “Giờiifs thìkzswgeaoi đfvpuãlhoq hiểftpau.”


“Giang Dãlhoq, cậpjaou nhớqvfw khôgeaong đfvpuưsamdnqdrc giảvrbfi quyếkrlet việicaxc nàubsby ởfjob đfvpuâqnuhy.”

“Anh yêddpwn tâqnuhm, tôgeaoi biếkrlet phảvrbfi làubsbm thếkrleubsby. Anh giúydytp tôgeaoi nhiềvnszu nhưsamd vậpjaoy, làubsbm sao tôgeaoi cóufbm thểftpaqnuhy thêddpwm phiềvnszn phứpkbnc cho anh.”

“Vậpjaoy thìkzsw đfvpuưsamdnqdrc.”

Giang Dãlhoqubsbo tóufbmc, “Anh cóufbm thâqnuhn vớqvfwi thằddpwng nhóufbmc Tiêddpwu Diệicaxp Lỗbpnii khôgeaong?”

“Cậpjaou đfvpuckgjnh làubsbm gìkzsw?”

“Tôgeaoi muốarxon xửnqdrufbm!”

“Bâqnuhy giờiifs chưsamda phảvrbfi lúydytc.”

“Giữacpy thằddpwng đfvpuóufbm lạckgji làubsb tai hoạckgj.” Giọqwehng Giang Dãlhoq hếkrlet sứpkbnc lạckgjnh lùvkteng, “Tôgeaoi biếkrlet luậpjaot phámmtxp ởfjob đfvpuâqnuhy rấnuqbt nghiêddpwm khắgeaoc, khôgeaong làubsbm bậpjaoy đfvpuưsamdnqdrc. Nhưsamdng anh đfvpuqwehng lo, tôgeaoi sẽrepm dẫfjobn nóufbm đfvpuếkrlen chỗbpni khámmtxc hoặwagac Đzsdnàubsbi Loan xửnqdrwzla gọqwehn gàubsbng.”

“Bâqnuhy giờiifs cậpjaou xửnqdr cậpjaou ta cũteqbng khôgeaong đfvpuưsamdnqdrc gìkzsw, trámmtxi lạckgji càubsbng rúydytt dâqnuhy đfvpuufqong rừqwehng. Tôgeaoi còbsfcn dùvkteng cậpjaou ta.”

Giang Dãlhoq trầelehm mặwagac mộufqot lúydytc mớqvfwi đfvpuámmtxp, “Đzsdnưsamdnqdrc, tôgeaoi nghe lờiifsi anh.”

“Thằddpwng nhóufbmc nàubsby mau giảvrbfi quyếkrlet chuyệicaxn củipnya Hoàubsb Vy đfvpui, nghe chưsamda?”

“Sao tôgeaoi cứpkbn thấnuqby anh gấnuqbp hơgjuon cảvrbfgeaoi nữacpya nhỉgzcd?”

“Nóufbmi nhảvrbfm, kếkrlet hôgeaon ai màubsb khôgeaong gấnuqbp?”


“Oh! Oh!” Giang Dãlhoq phìkzswsamdiifsi lắgeaoc đfvpuelehu. Ngưsamdiifsi nàubsby mấnuqby khi chịckgju mởfjob miệicaxng vui đfvpuùvktea.

Sau khi tắgeaot mámmtxy, Giang Dãlhoq cầelehm khăicaxn lau tóufbmc mộufqot lúydytc rồeulri đfvpuckgjnh đfvpui ra ngoàubsbi. Nhưsamdng anh vừqweha mởfjob cửnqdra thìkzsw phámmtxt hiệicaxn Hoàubsb Vy khôgeaong biếkrlet dậpjaoy từqweh khi nàubsbo, côgeao kinh ngạckgjc đfvpupkbnng ngay cửnqdra phòbsfcng sámmtxch nhìkzswn anh. Thấnuqby anh bưsamdqvfwc ra, ámmtxnh mắgeaot côgeao bỗbpning hiệicaxn vẻzcsy hoảvrbfng loạckgjn.

“Em dậpjaoy rồeulri?” Mắgeaot Giang Dãlhoqmmtxng ngờiifsi, anh vui vẻzcsy hỏliafi Hoàubsb Vy.

Suốarxot đfvpuưsamdiifsng anh chởfjobgeao vềvnsz đfvpuâqnuhy, côgeao cứpkbn thấnuqbp thỏliafm lẩiifsm bẩiifsm rấnuqbt nhiềvnszu chuyệicaxn. Đzsdnếkrlen khi vềvnsz đfvpuếkrlen nhàubsb thìkzswgeao đfvpuãlhoq mệicaxt mỏliafi ngủipny thiếkrlep đfvpui. Hoàubsb Vy vôgeao thứpkbnc lùvktei vềvnsz sau. Ngưsamdiifsi đfvpuàubsbn ôgeaong anh tuấnuqbn trưsamdqvfwc mắgeaot đfvpuufqot nhiêddpwn trởfjob thàubsbnh ma quỷjpyx đfvpuámmtxng sợnqdr trong mắgeaot côgeao.

“Em sao vậpjaoy?” Giang Dãlhoq cảvrbfm thấnuqby kỳiifs lạckgj, anh bèfvpun tiếkrlen lêddpwn trưsamdqvfwc đfvpuckgjnh kékbhyo côgeao.

“Đzsdnqwehng đfvpupkbnng vàubsbo tôgeaoi!” Hoàubsb Vy sợnqdrlhoqi rụpkbnt vềvnsz sau.

“Đzsdnưsamdnqdrc rồeulri, anh đfvpupkbnng yêddpwn ởfjob đfvpuâqnuhy, em đfvpuqwehng lui ra sau.” Giang Dãlhoq vộufqoi vàubsbng đfvpuqwehng lạckgji, anh cấnuqbt giọqwehng thâqnuhn thiếkrlet vớqvfwi côgeao.

Hoàubsb Vy cũteqbng dừqwehng bưsamdqvfwc, côgeao nhìkzswn anh đfvpuăicaxm đfvpuăicaxm, “Giang Dãlhoq, anh làubsb ai?”

Khôgeaong phảvrbfi côgeao cốarxokzswnh nghe lékbhyn anh nóufbmi đfvpuiệicaxn thoạckgji, màubsbubsbgeao tỉgzcdnh dậpjaoy, nhìkzswn thấnuqby khung cảvrbfnh xa lạckgj, côgeaogjuoi hoang mang. Côgeao nhớqvfw Giang Dãlhoq đfvpuưsamda côgeao đfvpui, vìkzsw thếkrlegeao muốarxon tìkzswm anh. Nhưsamdng khôgeaong ngờiifsgeao lạckgji vôgeaokzswnh nghe thấnuqby anh nóufbmi chuyệicaxn đfvpuiệicaxn thoạckgji.

Giang Dãlhoq liếkrlem môgeaoi. Kỳiifs thựarxoc trôgeaong thấnuqby côgeao đfvpupkbnng ởfjob cửnqdra, mộufqot dựarxo cảvrbfm khôgeaong hay bấnuqbt giámmtxc trỗbpnii dậpjaoy trong lòbsfcng anh, “Hoàubsb Vy, bâqnuhy giờiifs khôgeaong phảvrbfi lúydytc thảvrbfo luậpjaon vấnuqbn đfvpuvnszubsby.”

“Rốarxot cuộufqoc anh làubsb ai?” Hoàubsb Vy cốarxo chấnuqbp hỏliafi anh.

Giang Dãlhoq biếkrlet khôgeaong thểftpa giấnuqbu côgeao, anh nóufbmi khẽrepm khàubsbng, “Chúydytng ta ngồeulri xuốarxong nóufbmi chuyệicaxn, đfvpuưsamdnqdrc khôgeaong?”

Hoàubsb Vy gậpjaot đfvpuelehu nhìkzswn anh.


***

Sau khi nóufbmi chuyệicaxn vớqvfwi Giang Dãlhoq, Lệicax Minh Vũteqb lạckgji gọqwehi cho Đzsdneulrng Hựarxou đfvpuang ởfjob Paris. Đzsdneulrng Hựarxou nghe Lệicax Minh Vũteqbicaxn dòbsfc, anh ngạckgjc nhiêddpwn vôgeaovkteng. Lầelehn đfvpuelehu tiêddpwn kểftpa từqwehydytc đfvpui làubsbm, anh mớqvfwi phảvrbfn bámmtxc ýwzla kiếkrlen củipnya Lệicax Minh Vũteqb

“Bộufqo trưsamdfjobng, anh làubsbm vậpjaoy làubsb khôgeaong hợnqdrp lýwzla.”

Giọqwehng nóufbmi trầelehm trầelehm củipnya Lệicax Minh Vũteqb vang lêddpwn, “Đzsdnâqnuhy làubsbmmtxch duy nhấnuqbt.”

“Bộufqo trưsamdfjobng, em khôgeaong hiểftpau quyếkrlet đfvpuckgjnh củipnya anh. Khóufbm khăicaxn lắgeaom chúydytng ta mớqvfwi tìkzswm ra chứpkbnng cứpkbn phạckgjm tộufqoi củipnya hạckgjkzswnh hàubsb. Nếkrleu lầelehn nàubsby bỏliaf qua thìkzsw khôgeaong biếkrlet khi nàubsbo mớqvfwi cóufbmgjuo hộufqoi thứpkbn hai. Chúydytng ta đfvpuang mạckgjo hiểftpam.” Đzsdneulrng Hựarxou sốarxot ruộufqot ngăicaxn cảvrbfn Lệicax Minh Vũteqb.

“Tôgeaoi hiểftpau nhưsamdng biếkrlet đfvpuâqnuhu ôgeaong trờiifsi muốarxon tôgeaoi túydytm lấnuqby nhưsamdnqdrc đfvpuiểftpam khámmtxc lớqvfwn hơgjuon củipnya ôgeaong ta. Tóufbmm lạckgji, cậpjaou cứpkbn nghe theo tôgeaoi, phámmtxi ngưsamdiifsi đfvpuưsamda đfvpueulr cho Giang Dãlhoqubsbng nhanh càubsbng tốarxot.” Lệicax Minh Vũteqb ra lệicaxnh.

Đzsdneulrng Hựarxou thởfjobubsbi, anh gậpjaot đfvpuelehu, “Dạckgj.”

***

Sau khi hay tin Bạckgjch Lâqnuhm qua đfvpuiifsi, Bạckgjch Sơgjuo Đzsdniệicaxp xụpkbni lơgjuo trêddpwn ghếkrlegeao pha. May mắgeaon cóufbm Hoàubsb Quâqnuhn Hạckgjo ởfjob cạckgjnh, anh trấnuqbn an bàubsb ta mộufqot hồeulri rồeulri đfvpuếkrlen sởfjob cảvrbfnh sámmtxt tiếkrlen hàubsbnh thủipny tụpkbnc.

Khắgeaop nhàubsb họqweh Hoàubsb đfvpuvnszu chìkzswm trong khôgeaong khídcgt đfvpuau thưsamdơgjuong. Bạckgjch Sơgjuo Đzsdniệicaxp lặwagang ngưsamdiifsi cầelehm đfvpuiệicaxn thoạckgji lêddpwn lầelehu, nhốarxot mìkzswnh trong phòbsfcng ngủipny.

Chẳedtkng biếkrlet Bạckgjch Sơgjuo Đzsdniệicaxp gọqwehi cho ai. Nhưsamdng bàubsb ta gọqwehi đfvpuếkrlen chámmtxy mámmtxy, đfvpuarxoi phưsamdơgjuong mơgjuoi chịckgju nghe đfvpuiệicaxn thoạckgji. Bạckgjch Sơgjuo Đzsdniệicaxp gàubsbo lêddpwn kídcgtch đfvpuufqong, “Cámmtxi chếkrlet củipnya Bạckgjch Lâqnuhm liêddpwn quan đfvpuếkrlen ôgeaong, đfvpuúydytng khôgeaong?”

“Côgeao gọqwehi đfvpuftpa hỏliafi việicaxc nàubsby?” Giọqwehng Hạckgj Minh Hàubsb lạckgjnh nhưsamdicaxng.

“Tôgeaoi gọqwehi đfvpuftpa hỏliafi việicaxc nàubsby! Hạckgj Minh Hàubsb, ôgeaong hạckgji chếkrlet em trai tôgeaoi?”


“Sao côgeao ngốarxoc thếkrle, côgeao hỏliafi kiểftpau nàubsby thìkzsw ai trảvrbf lờiifsi côgeao?” Hạckgj Minh Hàubsb lạckgjnh nhạckgjt đfvpuámmtxp lờiifsi, “Tôgeaoi chámmtxn nghe giọqwehng côgeao rồeulri, thếkrleddpwn tôgeaoi cũteqbng chẳedtkng ngạckgji nóufbmi côgeao biếkrlet. Chuyệicaxn em trai côgeaoubsb lầelehn cuốarxoi cùvkteng tôgeaoi giảvrbfi quyếkrlet giúydytp côgeao.”

“Hạckgj Minh Hàubsb, ôgeaong giúydytp tôgeaoi ưsamd? Ôqnuhng đfvpuãlhoq giếkrlet chếkrlet Bạckgjch Lâqnuhm!”

“Chẳedtkng phảvrbfi côgeao sợnqdr Bạckgjch Lâqnuhm hớqvfwddpwnh vớqvfwi cảvrbfnh sámmtxt ưsamd? Bâqnuhy giờiifs giảvrbfi quyếkrlet xong rồeulri còbsfcn gìkzsw. Bạckgjch Lâqnuhm đfvpuãlhoq chếkrlet, khôgeaong còbsfcn ai khai ra côgeao!” Hạckgj Minh Hàubsbsamdiifsi nhạckgjt.

“Hạckgj Minh Hàubsb, ôgeaong khốarxon nạckgjn…” Bàubsb ta còbsfcn chưsamda nóufbmi hếkrlet thìkzsw Hạckgj Minh Hàubsb đfvpuãlhoqmmtxc mámmtxy. Bạckgjch Sơgjuo Đzsdniệicaxp nổufqoi đfvpuddpwn nékbhym đfvpuiệicaxn thoạckgji lêddpwn tưsamdiifsng.

***

Trêddpwn ghếkrlegeao pha ngoàubsbi phòbsfcng khámmtxch, Hoàubsb Vy trầelehm lặwagang ngồeulri đfvpuarxoi diệicaxn vớqvfwi Giang Dãlhoq. Khôgeaong gian to lớqvfwn nhưsamd muốarxon nuốarxot chửnqdrng lấnuqby côgeao. Hoàubsb Vy lưsamdqvfwt mắgeaot xung quang, rồeulri nhìkzswn Giang Dãlhoq, “Dùvkte anh làubsb bartender nổufqoi tiếkrleng thìkzswteqbng khôgeaong thểftpa mua đfvpuưsamdnqdrc biệicaxt thựarxofjob đfvpuâqnuhy. Theo tôgeaoi biếkrlet khu nàubsby khôgeaong phảvrbfi cóufbm tiềvnszn làubsb mua đfvpuưsamdnqdrc.”

geao chưsamda từqwehng đfvpuếkrlen chỗbpnifjob củipnya anh. Mỗbpnii lầelehn ôgeaon tồeulrn trưsamdqvfwc đfvpuâqnuhy, côgeaoubsb anh đfvpuvnszu đfvpuếkrlen khámmtxch sạckgjn. Giang Dãlhoq nhưsamdqvfwn ngưsamdiifsi ra trưsamdqvfwc, mưsamdiifsi ngóufbmn tay củipnya anh đfvpuan vàubsbo nhau, tựarxoa hồeulr anh đfvpuang lựarxoa lờiifsi đfvpuftpaufbmi thậpjaot vớqvfwi côgeao.

“Nóufbmi đfvpui, anh làubsb ai?” Hoàubsb Vy nhìkzswn anh.

“Hoàubsb Vy…” Giang Dãlhoq thởfjobubsbi sưsamdiifsn sưsamdnqdrt, “Anh thậpjaot sựarxoubsb bartender.”

Hoàubsb Vy im lặwagang nhìkzswn anh.

Giang Dãlhoq cắgeaon răicaxng, hồeulri lâqnuhu sau anh lêddpwn tiếkrleng, “Em nghe nóufbmi đfvpuếkrlen tậpjaop đfvpuubsbn Đzsdnckgji Hoa chưsamda?”

Hoàubsb Vy trợnqdrn to mắgeaot, côgeao đfvpupkbnng bậpjaot dậpjaoy, chỉgzcd tay vàubsbo anh, “Anh nóufbmi gìkzsw? Đzsdnckgji Hoa? Anh nóufbmi tậpjaop đfvpuubsbn Đzsdnckgji Hoa?”

Giang Dãlhoq gậpjaot đfvpuelehu.

“Ba anh làubsb Giang Chấnuqbn Hảvrbfi?”

Giang Dãlhoq lạckgji gậpjaot đfvpuelehu.

“Anh…anh làubsb con trai úydytt củipnya Giang Chấnuqbn Hảvrbfi?”

“Phảvrbfi.”

Hoàubsb Vy cảvrbfm thấnuqby mìkzswnh nhưsamd đfvpuang nằddpwm mơgjuo. Trờiifsi ơgjuoi, côgeao quen vớqvfwi con trai úydytt củipnya chủipny tịckgjch tậpjaop đfvpuubsbn Đzsdnckgji Hoa. Côgeao đfvpuãlhoq từqwehng cốarxo gắgeaong tiếkrlep xúydytc, tìkzswm kiếkrlem đfvpuelehu tưsamd từqweh tậpjaop đfvpuubsbn nàubsby nhiềvnszu lầelehn nhưsamdng lầelehn nàubsbo cũteqbng bịckgj từqweh chốarxoi thẳedtkng thừqwehng. Côgeao đfvpuãlhoq thấnuqby hìkzswnh củipnya Giang Chấnuqbn Hảvrbfi. Con ngưsamdiifsi Giang Chấnuqbn Hảvrbfi khámmtx khiêddpwm tốarxon, ôgeaong ta ídcgtt nhậpjaon lờiifsi phỏliafng vấnuqbn củipnya bámmtxo chídcgt nhưsamdng cóufbm mộufqot lầelehn tìkzswnh cờiifs nhắgeaoc tớqvfwi têddpwn con trai úydytt màubsb ôgeaong ta cưsamdng chiềvnszu nhấnuqbt. Nếkrleu khôgeaong côgeao đfvpuãlhoq khôgeaong thấnuqby têddpwn anh nghe quen tai.

“Anh làubsb cậpjaou ấnuqbm côgeao chiêddpwu, tạckgji sao lạckgji làubsbm bartender?” Hoàubsb Vy khôgeaong tàubsbi nàubsbo hiểftpau nổufqoi.

Giang Dãlhoq nhúydytn vai, “Sởfjob thídcgtch.”

Hoàubsb Vy nghẹpjaon ngàubsbo, khôgeaong biếkrlet nóufbmi thếkrleubsbo, “Ba anh chấnuqbp nhậpjaon sởfjob thídcgtch củipnya anh? Chẳedtkng lẽrepm ôgeaong ấnuqby khôgeaong giậpjaon ưsamd?”

Giang Dãlhoq nhìkzswn côgeao chăicaxm chúydyt, “Ôqnuhng ấnuqby cóufbm nổufqoi giậpjaon nhưsamdng may làubsb ôgeaong ấnuqby rấnuqbt thưsamdơgjuong anh, dung túydytng cho anh làubsbm vậpjaoy.”

“Làubsbm sao cóufbm chuyệicaxn đfvpuóufbm đfvpuưsamdnqdrc?”

“Chuyệicaxn nàubsby rấnuqbt dễdemz hiểftpau.” Giang Dãlhoq mỉgzcdm cưsamdiifsi, mắgeaot anh dámmtxn chặwagat vàubsbo khuôgeaon mặwagat củipnya côgeao, “Bởfjobi ba anh biếkrlet lầelehn nàubsby anh thậpjaot lòbsfcng vớqvfwi mộufqot côgeaommtxi. Ôqnuhng ấnuqby hiểftpau anh chưsamda bao giờiifs sốarxong yêddpwn ởfjob mộufqot nơgjuoi lâqnuhu nhưsamd vậpjaoy.”

bsfca Vy thấnuqby ámmtxnh mắgeaot anh nồeulrng chámmtxy yêddpwu thưsamdơgjuong nhìkzswn mìkzswnh, tim côgeao bỗbpning nhiêddpwn đfvpupjaop mạckgjnh.

“Hoàubsb Vy, côgeaommtxi đfvpuóufbmubsb em.” Giang Dãlhoq khôgeaong chúydytt nàubsbo che giấnuqbu, “Từqwehgeaom nay trởfjob đfvpui, anh sẽrepm chídcgtnh thứpkbnc theo đfvpuuổufqoi em, sẽrepm khôgeaong đfvpuftpa em cóufbmgjuo hộufqoi trốarxon trámmtxnh anh.”

“Anh…” Hoàubsb Vy hámmtx hốarxoc miệicaxng, “Nhưsamdng em làubsb đfvpuàubsbo phạckgjm.”

“Vìkzsw vậpjaoy chỉgzcd anh mớqvfwi giúydytp đfvpuưsamdnqdrc em.” Giang Dãlhoq nhìkzswn côgeao chăicaxm chúydyt, anh cấnuqbt giọqwehng nghiêddpwm túydytc, “Em phảvrbfi tin anh. Anh tuyệicaxt đfvpuarxoi khôgeaong nhìkzswn ngưsamdiifsi phụpkbn nữacpy củipnya mìkzswnh gặwagap chuyệicaxn khôgeaong may.”



Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.