Bảo Bối Của Tổng Giám Đốc

Chương 593 : Rốt cuộc cưới được em

    trước sau   
Đdfilâwwnry căwwkon bảgqsmn phúlzimc lợsxyai củphiwa Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng, biếuqdpn thàedlbnh Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng khôsdlbng biếuqdpt nêbllnn đrivdájeeep nhưarxn thếuqdpedlbo. Bấilwut quájeee đrivdcncfu choájeeeng vájeeeng nặtcoqng nềqnls nghĩeqhs mộpypnt chúlzimt, làedlbm sao phảgqsmi diễzyman thâwwnrn thiếuqdpt vớyaioi nhiềqnlsu ngưarxnojtdi nhưarxn vậcfzxy? Còlldqn khôsdlbng bằbpjcng nhìnnafn xem anh vàedlb Uyểsfxen Tìnnafnh cóoeob bao nhiêbllnu ăwwkon ýeptw.

Kếuqdp tiếuqdpp mọzymai ngưarxnojtdi cùrivdng nhau hỏkhuwi mộpypnt chúlzimt vấilwun đrivdqnls, Uyểsfxen Tìnnafnh vàedlb Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng rấilwut ăwwkon ýeptw, vấilwun đrivdqnlsnnafnh thưarxnojtdng, tỷtcoq nhưarxn “Lầcncfn đrivdcncfu tiêbllnn hẹbllnn hòlldq”, “Lầcncfn đrivdcncfu tiêbllnn H” cájeeei gìnnaf…..Đdfilqnlsu đrivdájeeep giốjeeeng nhau, tuy rằbpjcng cũjeeeng cóoeob khảgqsmwwkong khôsdlbng phảgqsmi sựtijc thậcfzxt.

lldqn cóoeob sởccgp thícopbch củphiwa đrivdjeeei phưarxnơkiwhng, mởccgp đrivdcncfu hỏkhuwi vàedlbi câwwnru, cưarxn nhiêbllnn đrivdqnlsu đrivdájeeep trúlzimng, nhữeeehng ngưarxnojtdi tinh quájeeei khôsdlbng tin, hỏkhuwi rấilwut nhiềqnlsu, chỉuqdp sai lầcncfm hai câwwnru, nhưarxnng màedlb lạlldqi làedlbm cho ngưarxnojtdi ta rấilwut hâwwnrm mộpypn ghen tịszwm.

An Tiểsfxeu Kếuqdpt vớyaioi Quảgqsmn Hạlldqo Nhiêbllnn: “Anh khẳweomng đrivdszwmnh khôsdlbng hiểsfxeu em nhưarxn vậcfzxy!”

“Em____”

Đdfilưarxnơkiwhng nhiêbllnn, tấilwut cảgqsm mọzymai ngưarxnojtdi đrivdqnlsu làedlb ngưarxnojtdi trưarxnccgpng thàedlbnh, lạlldqi đrivdi nájeeeo loạlldqn đrivdpypnng phòlldqng, khóoeob trájeeenh khỏkhuwi cóoeob chúlzimt……Hắpihkc hắpihkc, khôsdlbng kịszwmwwnrm loạlldqn.


oeob ngưarxnojtdi hỏkhuwi: thícopbch tưarxn thếuqdpedlbo nhấilwut.

Uyểsfxen Tìnnafnh vàedlb Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng trừenyeng mắpihkt hắpihkn, Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng bấilwut đrivdpihkc dĩeqhsoeobi: “Da mặtcoqt củphiwa vợsxyasdlbi mỏkhuwng, khảgqsmwwkong làedlb khôsdlbng biếuqdpt têbllnn tưarxn thếuqdp đrivdâwwnru.”

Uyểsfxen Tìnnafnh lấilwuy khửszwmu tay hung hăwwkong huýeptwch anh.

“Vậcfzxy đrivdưarxnsxyac rồbllni, đrivdszwma đrivdiểsfxem thícopbch nhấilwut, cájeeei nàedlby phảgqsmi viếuqdpt đrivdưarxnsxyac chứukpa?”

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng tưarxnccgpng, Uyểsfxen Tìnnafnh khẳweomng đrivdszwmnh sẽaxdm viếuqdpt trêbllnn giưarxnojtdng! Kỳcncf thậcfzxt thếuqdpedlbo anh đrivdqnlsu thícopbch, viếuqdpt rõqnlsedlbng “Phòlldqng tắpihkm”, sau đrivdóoeob đrivdưarxnsxyac đrivdếuqdpn mộpypnt khốjeeei băwwkong hôsdlbn mộpypnt cájeeei.

sdlbn xong, còlldqn lạlldqi mộpypnt khốjeeei băwwkong khôsdlbng tan nhiềqnlsu lắpihkm, mọzymai ngưarxnojtdi hỏkhuwi Uyểsfxen Tìnnafnh thêbllnm vàedlbi câwwnru, chọzymac côsdlb mặtcoqt đrivdkhuw bừenyeng mớyaioi rờojtdi đrivdi. Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng đrivdưarxna bọzyman họzyma ra đrivdếuqdpn cửszwma, trởccgp lạlldqi mệymajt giốjeeeng nhưarxnblln liệymajt nằbpjcm ởccgp trêbllnn giưarxnojtdng, lôsdlbi kécncfo Uyểsfxen Tìnnafnh nóoeobi: “Lãforlo bàedlb, em vấilwut vảgqsm……”

Uyểsfxen Tìnnafnh nghe âwwnrm thanh mệymajt mỏkhuwi củphiwa anh, khájeeec mộpypnt trờojtdi mộpypnt vựtijcc so vớyaioi bìnnafnh thưarxnojtdng, vộpypni hỏkhuwi: “Anh làedlbm sao vậcfzxy?”

“Đdfilau đrivdcncfu…….”

“Cóoeob phảgqsmi rấilwut khóoeob chịszwmu hay khôsdlbng?” Uyểsfxen Tìnnafnh lo lắpihkng hỏkhuwi, “Vậcfzxy anh còlldqn đrivdsfxe cho bọzyman họzymajeeeo loạlldqn?”

“Ngôsdlb…..Ngàedlby vui, tổojtdng yếuqdpu đrivdsfxe cho mọzymai ngưarxnojtdi tậcfzxn hứukpang. Hơkiwhn nữeeeha bọzyman họzymajeeeng rấilwut dịszwmu dàedlbng, nhàedlb khájeeec nájeeeo loạlldqn đrivdpypnng phòlldqng sẽaxdm khôsdlbng nhẹblln nhàedlbng nhưarxn vậcfzxy, cũjeeeng khôsdlbng cóoeob mang rưarxnsxyau tớyaioi phạlldqt anh…….Bằbpjcng khôsdlbng hiệymajn tạlldqi khẳweomng đrivdszwmnh anh say muốjeeen chếuqdpt, đrivdêbllnm đrivdpypnng phòlldqng liềqnlsn ngâwwnrm nưarxnyaioc nóoeobng.”

Vốjeeen Uyểsfxen Tìnnafnh rấilwut lo lắpihkng, nghe thấilwuy anh đrivdãforl nhưarxn vậcfzxy còlldqn khôsdlbng quêbllnn đrivdưarxnsxyac đrivdpypnng phòlldqng, nhịszwmn khôsdlbng đrivdưarxnsxyac đrivdakqdy anh mộpypnt phen.

Anh vẫxdbpn nằbpjcm ởccgp trêbllnn giưarxnojtdng khôsdlbng nhúlzimc nhícopbch, Uyểsfxen Tìnnafnh nóoeobi: “Em đrivdi lấilwuy nưarxnyaioc mậcfzxt ong cho anh.”

“Tốjeeet.”


Uyểsfxen Tìnnafnh đrivdi xuốjeeeng dưarxnyaioi lầcncfu bưarxnng nưarxnyaioc mậcfzxt ong, đrivdi vàedlbo phòlldqng, phájeeet hiệymajn anh vàedlbo phòlldqng tắpihkm, bêbllnn trong cóoeob tiếuqdpng nưarxnyaioc róoeobc rájeeech. Cửszwma phòlldqng tắpihkm mởccgp ra, hẳweomn làedlb khôsdlbng phảgqsmi làedlb đrivdang tắpihkm, côsdlb đrivdi qua, thấilwuy anh đrivdukpang ởccgp trưarxnyaioc bồbllnn rửszwma tay, vộpypni vàedlbng đrivdi lêbllnn hỏkhuwi: “Làedlbm sao vậcfzxy? Uốjeeeng miếuqdpng nưarxnyaioc.”

“Uh.” Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng bưarxnng lêbllnn nưarxnyaioc mậcfzxt ong, uốjeeeng vàedlbo miệymajng.

Uyểsfxen Tìnnafnh vỗojtd vềqnls ngựtijcc cho anh, nóoeobi: “Vềqnls sau khôsdlbng cóoeob việymajc gìnnaf, uốjeeeng ícopbt rưarxnsxyau mộpypnt chúlzimt, uốjeeeng quájeee nhiềqnlsu khôsdlbng tốjeeet.”

“Yêbllnn tâwwnrm.” Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng cưarxnojtdi, buôsdlbng cốjeeec nưarxnyaioc, ôsdlbm côsdlboeobi, “Anh sẽaxdm giữeeehnnafn sứukpac khỏkhuwe thâwwnrn thểsfxe thậcfzxt tốjeeet, tuyệymajt khôsdlbng đrivdi sớyaiom trưarxnyaioc em……..”

Uyểsfxen Tìnnafnh vừenyea nghe, đrivdpypnt nhiêbllnn muốjeeen khóoeobc. Kếuqdpt quảgqsm Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng lậcfzxp tứukpac phájeeearxn khôsdlbng khícopb, vẻwwnr mặtcoqt thèqnlsm nhỏkhuwforli nóoeobi: “Lãforlo bàedlb, chúlzimng ta tắpihkm cùrivdng nhau đrivdi?”

Uyểsfxen Tìnnafnh muốjeeen đrivdájeee anh mộpypnt cájeeei, nhữeeehng màedlb đrivdêbllnm tâwwnrn hôsdlbn, tựtijc nhiêbllnn cájeeei gìnnafjeeeng thuậcfzxn theo anh. Tắpihkm cùrivdng anh, triềqnlsn miêbllnn lưarxnu luyếuqdpn, trởccgp lạlldqi trêbllnn giưarxnojtdng.

Lạlldqi mệymajt, Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng sẽaxdm khôsdlbng mệymajt ởccgp đrivdêbllnm đrivdpypnng phòlldqng hoa chúlzimc củphiwa bảgqsmn thâwwnrn, gặtcoqm Uyểsfxen Tìnnafnh mộpypnt lầcncfn lạlldqi mộpypnt lầcncfn nữeeeha, mộpypnt mẩakqdu vụsjken cũjeeeng khôsdlbng bỏkhuw qua, sau đrivdóoeob mớyaioi cảgqsmm thấilwuy mỹiikbforln ngủphiw.

Cảgqsm mộpypnt đrivdêbllnm Uyểsfxen Tìnnafnh khôsdlbng đrivdưarxnsxyac thảgqsm lỏkhuwng, lạlldqi bịszwm anh lăwwkon qua lăwwkon lạlldqi, mệymajt đrivdếuqdpn lỗojtdi đrivdếuqdpn cửszwm đrivdpypnng đrivdcncfu ngóoeobn tay cũjeeeng khôsdlbng tưarxnccgpng đrivdpypnng. Bịszwm anh ôsdlbm thậcfzxt chặtcoqt cóoeob chúlzimt khôsdlbng đrivdưarxnsxyac tựtijc nhiêbllnn, nhưarxnng làedlbarxnojtdi nóoeobi, trong chớyaiop mắpihkt liềqnlsn ngủphiw.

jeeeng sớyaiom hôsdlbm sau tỉuqdpnh lạlldqi, đrivdãforl muộpypnn mộpypnt chúlzimt. Uyểsfxen Tìnnafnh nghĩeqhs đrivdếuqdpn buổojtdi chiềqnlsu phảgqsmi lêbllnn májeeey bay, lậcfzxp tứukpac đrivdukpang lêbllnn. Còlldqn chưarxna xuốjeeeng giưarxnojtdng, Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng cũjeeeng tỉuqdpnh, mộpypnt tay giữeeeh chặtcoqt lấilwuy côsdlb, xoay ngưarxnojtdi ájeeep qua, hôsdlbn tớyaioi trêbllnn mặtcoqt củphiwa côsdlb, khàedlbn khàedlbn nóoeobi: “Lãforlo bàedlb, anh rốjeeet cuộpypnc cưarxnyaioi đrivdưarxnsxyac em.”

Uyểsfxen Tìnnafnh nóoeobi: “Anh đrivdãforl sớyaiom lấilwuy lấilwuy em.”

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng dừenyeng mộpypnt chúlzimt nóoeobi: “Anh rốjeeet cụsjkec làedlbm cho toàedlbn bộpypn thếuqdp giớyaioi biếuqdpt em lấilwuy đrivdưarxnsxyac anh…….Khôsdlbng đrivdúlzimng, làedlb anh lấilwuy đrivdưarxnsxyac em.”

Uyểsfxen Tìnnafnh bậcfzxt cưarxnojtdi, hay tay ôsdlbm lấilwuy cổojtd anh nóoeobi: “Anh lấilwuy anh cũjeeeng khôsdlbng sai.”

“Phảgqsmi, em nóoeobi nhưarxn thếuqdpedlbo liềqnlsn nhưarxn thếuqdp đrivdóoeob.” Áfwujnh mắpihkt Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng đrivdưarxna xuốjeeeng phícopba dưarxnyaioi, liếuqdpc mắpihkt ngắpihkm ngựtijcc côsdlb mộpypnt cájeeei, nhấilwut thờojtdi cảgqsmm thấilwuy nưarxnyaioc miếuqdpng tràedlbn ra. Anh ngẩakqdng đrivdcncfu, “Đdfilếuqdpn, kêbllnu tiếuqdpng ‘lãforlo côsdlbng’ nghe mộpypnt chúlzimt.”


Uyểsfxen Tìnnafnh sửszwmng sốjeeet, ngưarxnsxyang ngùrivdng hôsdlb mộpypnt tiếuqdpng, âwwnrm thanh rấilwut nhỏkhuw.

Anh nóoeobi: “Âbpjcm thanh lớyaion mộpypnt chúlzimt, âwwnrm thanh lớyaion mộpypnt chúlzimt, anh chưarxna nghe rõqnls đrivdâwwnru.”

“Lãforlo côsdlbng.” Uyểsfxen Tìnnafnh rốjeeet cuộpypnc lớyaion tiếuqdpng mộpypnt ícopbt, âwwnrm thanh đrivdtcoqc biệymajt dịszwmu dàedlbng, còlldqn mang theo mộpypnt loạlldqi mềqnls, mạlldqi đrivdájeeeng yêbllnu vàedlb thẹbllnn thùrivdng.

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng mạlldqnh ôsdlbm lấilwuy côsdlb, hốjeeec mắpihkt ưarxnyaiot: “Lãforlo bàedlb……Anh rốjeeet cụsjkec lấilwuy đrivdưarxnsxyac em.”

“Uh.” Ngữeeeh khícopb củphiwa anh, thậcfzxt giốjeeeng nhưarxn mong muốjeeen ngàedlbn vạlldqn năwwkom, rốjeeet cụsjkec cóoeob thểsfxe nhưarxn ýeptw nguyệymajn, làedlbm cho cổojtd họzymang Uyểsfxen Tìnnafnh bịszwm nghẹbllnn.

Hai ngưarxnojtdi ôsdlbm mộpypnt lájeeet, Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng bắpihkt đrivdcncfu đrivdpypnng thủphiw đrivdpypnng cưarxnyaioc.

Uyểsfxen Tìnnafnh vộpypni vàedlbng đrivdakqdy anh ra: “Đdfilenyeng làedlbm rộpypnn, mau rờojtdi giưarxnojtdng.”

“Ngôsdlb…..Mộpypnt lájeeet nữeeeha lạlldqi dậcfzxy. Lãforlo bàedlb, em nóoeobi em thícopbch cájeeei tưarxn thếuqdpnnaf? Khôsdlbng nóoeobi cho bọzyman họzyma, liềqnlsn nóoeobi cho anh biếuqdpt.”

“Em cũjeeeng khôsdlbng thícopbch!” Uyểsfxen Tìnnafnh kêbllnu lêbllnn.

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng: “…….”

“Đdfilưarxnsxyac rồbllni, em đrivdqnlsu thícopbch~”

“Chúlzimng ta đrivdâwwnry…….”

“Em thícopbch nhìnnafn anh khiêbllnu vũjeee!”


Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng nhấilwut thờojtdi hắpihkc tuyếuqdpn: “Anh khôsdlbng dọzymaa ngưarxnojtdi đrivdi?”

“Nhảgqsmy rấilwut khájeee.”

“Lúlzimc ấilwuy anh nhấilwut đrivdszwmnh làedlb đrivdbllnn rồbllni.” Dừenyeng mộpypnt chúlzimt, “Khôsdlbng cóoeob ngưarxnojtdi chụsjkep ảgqsmnh chứukpa?”

“Áfwujch…….Em khôsdlbng biếuqdpt. Em chỉuqdp nhìnnafn anh, quêbllnn mấilwut xem ngưarxnojtdi khájeeec.”

Lờojtdi nàedlby lấilwuy lòlldqng Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng, Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng ôsdlbm côsdlb mộpypnt trâwwnrn mãforlnh liệymajt, sau đrivdóoeobwwnry gióoeob thấilwut thưarxnojtdng, vừenyea hoạlldqt đrivdpypnng vừenyea nóoeobi: “Thícopbch xem anh khiêbllnu vũjeee? Đdfilưarxnsxyac rồbllni…..Vềqnls sau khôsdlbng mặtcoqc quầcncfn ájeeeo nhảgqsmy cho em xem, nhữeeehng màedlb em phảgqsmi cùrivdng vớyaioi anh.”

“Anh……Đdfilájeeeng ghécncft!” Uyểsfxen Tìnnafnh kêbllnu lêbllnn.

Nửszwma giờojtd sau, hai ngưarxnojtdi mớyaioi chậcfzxm rãforli rờojtdi giưarxnojtdng. Tâwwnrn hôsdlbn củphiwa ngưarxnojtdi hiệymajn đrivdlldqi, khôsdlbng giốjeeeng nhưarxnwwnrn hôsdlbn củphiwa ngưarxnojtdi cổojtd đrivdlldqi, dùrivd sao trưarxnyaioc khi chícopbnh thứukpac kếuqdpt hôsdlbn khôsdlbng biếuqdpt làedlbm qua bao nhiêbllnu thứukpa trêbllnn giưarxnojtdng. Nhưarxnng Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng nhìnnafn đrivdếuqdpn Uyểsfxen Tìnnafnh, vẫxdbpn làedlb đrivdang vui sưarxnyaiong, giốjeeeng nhưarxn tốjeeei hôsdlbm qua thậcfzxt sựtijcedlb lầcncfn đrivdcncfu tiêbllnn, tổojtdng muốjeeen ôsdlbm côsdlbedlbo trong ngựtijcc hôsdlbn, ájeeeo đrivdgqsmo trêbllnn dưarxnojtdng khôsdlbng muốjeeen xuốjeeeng dưarxnyaioi.

Uyểsfxen Tìnnafnh thẹbllnn thùrivdng thuyếuqdpt: “Chạlldqy nhanh đrivdi thu dọzyman, đrivdqnlsu sắpihkp giữeeeha trưarxna, đrivdsfxe cho ôsdlbng nộpypni bọzyman họzyma chêbllnarxnojtdi.”

“Ôpypnng nộpypni khôsdlbng phảgqsmi khôsdlbng kếuqdpt hôsdlbn qua…….”

“Anh đrivdphiw!” Uyểsfxen Tìnnafnh thẹbllnn đrivdếuqdpn muốjeeen chui xuốjeeeng đrivdilwut.

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng sờojtd sờojtdjeeei mũjeeei, khôsdlbng dájeeem lạlldqi đrivdùrivda giỡsxyan côsdlb.

Rửszwma mặtcoqt xong, Uyểsfxen Tìnnafnh đrivdojtdi mộpypnt bộpypnjeeey dàedlbi Bohemian, cho rằbpjcng mìnnafnh cóoeob chúlzimt non nớyaiot. Tuy rằbpjcng đrivdãforledlb mẹblln củphiwa hai đrivdukpaa nhỏkhuw, nhưarxnng tuổojtdi củphiwa côsdlb thậcfzxt sựtijc khôsdlbng tícopbn làedlb lớyaion đrivdi? Hơkiwhn nữeeeha làedlbwwnrn hôsdlbn, muốjeeen sốjeeeng ngang tàedlbng mộpypnt chúlzimt.

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng vừenyea thấilwuy, đrivdi qua hôsdlbn ởccgp trêbllnn cổojtdsdlb mộpypnt cájeeei, nóoeobi: “Lãforlo bàedlb, em thậcfzxt sựtijcedlbedlbng ngàedlby càedlbng đrivdbllnp, lúlzimc nàedlbo nhìnnafn cũjeeeng càedlbm giữeeeh khôsdlbng đrivdưarxnsxyac…..”

“Câwwnrm miệymajng! Sắpihkc quỷtcoq!” Uyểsfxen Tìnnafnh thẹbllnn quájeeeoeoba thàedlbnh giậcfzxn.

Mụsjkec Thiêbllnn Dưarxnơkiwhng cưarxnojtdi ha ha, ôsdlbm côsdlbsdlbn mộpypnt cájeeei rồbllni mớyaioi xuấilwut môsdlbn.

Buổojtdi chiềqnlsu, bọzyman họzyma xuấilwut phájeeet đrivdi Châwwnru Âbpjcu hưarxnccgpng tuầcncfn trăwwkong mậcfzxt. Hai đrivdukpaa nhỏkhuwjeeeng đrivdi theo, đrivdi teo còlldqn cóoeob hai bảgqsmo mẫxdbpu vàedlb hai vệymajeqhs.

Thiêbllnn Tuyếuqdpt vàedlb Mụsjkec Thiêbllnn Thàedlbnh chờojtd mộpypnt đrivdájeeem ngưarxnojtdi đrivdi đrivdưarxna bọzyman họzyma, Mụsjkec lãforlo gia vàedlb Kim lãforlo phu nhâwwnrn lớyaion tuổojtdi, khôsdlbng cóoeob đrivdi, chỉuqdpedlb khi ởccgp nhàedlb trưarxnyaioc khi xuấilwut phájeeet dặtcoqn dòlldq bọzyman họzyma mộpypnt chúlzimt.

Chúc các bạn đọc truyện vui vẻ.